Friday, February 15, 2013

မိခင္တဦး၏ကိုယ္ေတြ႕မွတ္တမ္း-အပိုင္း- ၄ (ဇာတ္သိမ္း)

ABSDF(ေျမာက္ပိုင္း)သတ္ျဖတ္မႈမ်ားနွင့္မိခင္တဦး၏ကိုယ္ေတြ႕မွတ္တမ္း - အပိုင္း - ၄ (ဇာတ္သိမ္း)
by Ko Lin Wai Aung on Saturday, March 10, 2012 at 3:05am


( ၆.၄.၁၉၉၂ )

မနက္၇း၀၀နာရီေလာက္ ခ်စ္္လၻက္ရည္ဆိုင္္သြားၿပီး အစာေျပစားၾကတယ္….ေက်ာ္ျမင့္ကျပန္မေရာက္ေသး ဘူး…..CS သံေခ်ာင္းလည္းမေတြ႕ဘူး ေဆးရံုမွာလို႕ေျပာတယ္…. ဘယ္သူမွမေတြ႕ေတာ့ဘူး…. တရုပ္ေငြနဲ႕ဗမာေငြလဲၿပီးေစ်း၀ယ္ဘို႕ကုန္တိုက္ေတြလိုက္ၾကည့္ၾကတယ္….ခရီးစရိတ္ခ်န္ၿပီး ဗမာေငြ၃၀၀ကို တရုပ္ ေငြနဲ႕လဲတာ ၂၀က်ပ္ရတယ္… စလင္းဘက္တစ္အိပ္၁၅က်ပ္နဲ႕ ထီးတစ္လက္၅က်ပ္၅၀က်တယ္…. အားလံုးေစ်း၀ယ္ၾကၿပီးေတာ့ ၂း၀၀နာရီထိုးၿပီ…..၂း၃၀နာရီမွာ ေရႊလီကတရုပ္ကားနဲ႕ ၾကယ္ေဂါင္ကိုျပန္လာၾက တယ္… ၾကယ္ေဂါင္မွာPASSPORT အပ္ၿပီးဂိတ္ေတြမပိတ္ေသးတာနဲ႕ လာတံုးကအတိုင္း ေစ်းတန္းေတြဘက္ ဗမာျပည္ဘက္ကိုျပန္၀င္လာခဲ့ၾကတယ္….မူဆယ္ေရာက္ေတာ့ လွိဳင္းတက္တည္းခိုခန္းမွာတည္းၾကတယ္…. ကိုေမာင္ေမာင္က မူဆယ္ေထာက္လွမ္းေရးကိုေမးၿပီးမွ လားရွိုးလက္မွတ္၀ယ္မယ္ဆိုၿပီးမူဆယ္ထလရကိုသြားတာ လက္မွတ္မ၀ယ္ပါနဲ႕ဦး မနက္၇း၀၀နာရီသူတို႕နဲ႕လာေတြ႕ပါဦးဆိုလို႕ မူဆယ္မွာ၂ညအိပ္ရတယ္….မနက္က်ေတာ့ ဗိုလ္ႀကီးေအာင္ေက်ာ္ဦးဆိုတာနဲ႕ေတြ႕လို႕ ကေလးေတြမပါတဲ့အေၾကာင္းေျပာတယ္….သူတို႕လည္းပါလာလိမ့္မယ္ ထင္တာ….သူ႕ညီေတြလိုသေဘာထားပါတယ္…စိတ္မေကာင္းပါဘူးလို႕ေျပာတယ္….ေမးစရာရွိတာေမးၿပီး ကိုယ္တို႕ကိုမူဆယ္ေစ်းအထိလိုက္ပို႕တယ္….ေစ်းထဲေလွ်ာက္ၾကည့္ၿပီး တည္းခိုခန္းျပန္နားၾကတယ္….

အန္တီစန္းကဟိုဘက္မွာေရႊလီျမစ္ရွိတယ္… ေတာင္ေတြေတာေတြရွိတယ္…သြားၾကည့္မယ္ဆိုၿပီး ထြက္သြားတယ္… ကိုယ္လည္းအရီနဲ႕ေရႊလီျမစ္ကမ္းေဘး လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး အန္တီစန္းလဲမေတြ႕တာနဲ႕ တည္းခို ခန္းျပန္လာနား….ခဏေနေတာ့မူဆယ္ေစ်းထဲသြားၿပီး စားစရာ…အထည္နဲနဲပါးပါး၀ယ္ၿပီး ျပန္အိပ္တယ္….

ဦးေအးႏိုင္တို႕က ကိုေမာင္ေမာင္အိမ္ကို ၉ရက္၁၀ရက္ေန႕ေလာက္ျပန္ေရာက္မယ္လို႕ေၾကးနန္းရိုက္တယ္. မူဆယ္မွာ ၇.၄.၁၉၉၂ေန႕ထိေနရတယ္...



( ၈.၄.၁၉၉၂ )

မူဆယ္ကေနမနက္ ၅း၃၀ ကားထြက္တယ္….အားလံုးႏြမ္းလွ်ၿပီးျပန္လာၾကတယ္…ကြတ္ခိုင္ေရာက္ေတာ့ ထလရကိုသတင္းပို႕ၿပီးေတာ့ ထမင္း စားၾကတယ္….တစ္လမ္းလံုးမွာစြယ္ေတာ္ေတြေဖြးေနေအာင္ပြင့္တာ အေ၀း ကၾကည့္ရင္ ႏွင္းေတာင္ေတြလားလို႕ထင္ရတယ္….ကြတ္ခိုင္ထမင္းဆိုင္မွာစြယ္ေတာ္ပြင့္ေၾကာ္ခ်က္စားခဲ့ရတယ္.. ေနာက္ေတာ့သိႏၷီကိုျဖတ္ၿပီးလားရွိဳးကို၀င္တယ္….ဆရာမတည္းခိုခန္းမွာဘဲတည္းတယ္…ဆရာမကလည္း အသြား ကတည္းကသိေနေတာ့ ကေလးေတြမပါဘူးလားေမးေတာ့….၀မ္းနဲစြာနဲ႕ဘဲမပါဘူးလို႕ေျဖရတယ္…. ကိုေမာင္ေမာင္ က ေထာက္လွမ္းေရး၉ကိုသတင္းပို႕ရတယ္….ထလ၇ကလည္း ကိုယ္တို႕နဲ႕ေတြ႕ခ်င္တယ္လို႕ေျပာ ေပမဲ့ ကေလးေတြမပါလာလို႕စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတာေရာ…ခရီးပန္းၿပီးက်န္းမာေရးမေကာင္းၾကဘူးဆိုလို႕…. မနက္ကိုခရီးဆက္ခြင့္ေပးလိုက္တယ္….

( ၉.၄.၁၉၉၂ )

မနက္၄း၀၀နာရီထၿပီးကားဂိတ္ကိုသြားၾကတယ္….၅း၃၀နာရီမွာလားရွိဳးကစထြက္တယ္…ၿမိဳ႕အထြက္ စစ္ေဆးေရးဂိတ္မွာမဖြင့္ေသးလို႕ေစာင့္ရၿပီးမနက္၇း၀၀နာရီမွကားဆက္ထြက္ရတယ္…ေက်ာက္မဲေရာက္ေတာ့ ထမင္းစားၿပီးဆက္ထြက္ၾကတယ္….သီေပါ…ေနာင္ခ်ိဳေရာက္တယ္….ဂုတ္ထိပ္တံတားကိုအျပန္က်မွဘဲျမင္ရ ေတာ့တယ္…ေမၿမိဳ႕…အနီးစခန္းေရာက္ေတာ့ ကားေရေဆးနားၿပီးဆက္ထြက္တယ္….ေမၿမိဳ႕လမ္းတေလွ်ာက္ စိန္ပန္းျပာေတြပြင့္ေနတာအရမ္းလွတာပဲ….သီခ်င္းထဲမွာပါတဲ့စိန္ပန္းျပာပန္းၿမိဳ႕ေတာ္ဆီဆိုတာနဲ႕ကိုက္ေနတာပဲ.. ေမၿမိဳ႕ကထြက္ၿပီးေနာက္ပုသိမ္ႀကီး….ေနာက္ေတာ့မႏ ၱေလး၀င္လာတာပါဘဲ….လမ္း၃၀မွာဆင္းၿပီး ကိုေမာင္ေမာင္ အိမ္သြားၾကတယ္….အန္ကယ္ႀကီးနဲ႕အန္တီစန္းအမ်ိဳးသားကထြက္လာႀကိဳၾကတယ္….ကိုေမာင္ေမာင္အိမ္သား ေတြပါထြက္လာၾကတယ္….ကေလးေတြမပါမွန္းသိေတာ့ အန္ကယ္ႀကီးတို႕မ်က္ႏွာပ်က္ေနၾကတယ္….ေနာက္မွ အလံုးစံုရွင္းျပရတယ္….ကိုေမာင္ေမာင္အိမ္မွာထမင္းစားၿပီး မႏ ၱေလးထလရကိုသတင္းပို႕ၾကရတယ္…ဘာမွမထူး ျခားတဲ့အတြက္….မနက္ျဖန္ရန္ကုန္ျပန္ဘို႕စီစဥ္ၾကတယ္….မဟာေဇယ်ာဘံုရပ္ကြက္….အန္ကယ္ႀကီးတို႕အေဒၚ အိမ္မွာျပန္အိပ္ၾကတယ္…..

( ၁၀.၄.၁၉၉၂ )

မနက္၅း၀၀နာရီအေရာက္ဘူတာႀကီးသြား….လက္မွတ္တန္းစီ၀ယ္တယ္….သႀကၤန္အထူးရထားနဲ႕မနက္ ၇း၃၀နာရီမွာ မႏ ၱေလးကထြက္တယ္….ေတာေတြေတာင္ေတြေတြ႕တိုင္း သားေတြရွိတဲ့ဆီဘဲ သတိရေနမိတယ္. လမ္းမွာလည္းသႀကၤန္နားနီးေတာ့ တလမ္းလံုးေရပက္ၾကတယ္….ရန္ကုန္ကိုည၁၀း၃၀ေရာက္တယ္….သု၀ဏၰကား မရွိေတာ့ သဃၤန္းကၽြန္းကားစီးၿပီး သူငယ္ခ်င္းဆရာမႀကီးဆီသြားအိပ္ရတယ္….မနက္၆း၀၀နာရီေက်ာင္းသြားေတာ့ အေ၀းကေန ေက်ာင္းကိုေဆးသုတ္ထားတာေတြ႕ေတာ့ စိတ္ခ်မ္းသာသြားတာဘဲ….

ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ဆရာမ၃ဦးလည္းေရာက္လာၾကတယ္…သူတို႕အားလံုးလည္းစိတ္ပူရတဲ့အေၾကာင္း ခုမွဘဲ၀မ္းသာသြားေၾကာင္းေျပာၾကတယ္….အေထြေထြလုပ္သားလင္မယားကလည္း ၀မ္းသာအားရပါဘဲ..သူတို႕ လည္းစိတ္ပူေနတဲ့အေၾကာင္း ေျပာတယ္….ဒါနဲ႕ဘဲဆိုက္ကားငွားၿပီးအိမ္ကိုျပန္လာတယ္….အိမ္ေရာက္ေတာ့ သူတို႕ညီ၊သူတို႕ေမာင္၊သူတို႕အစ္ကို မပါေတာ့အားလံုးမ်က္နွာမေကာင္းၾကဘူး….ကိုယ္လည္းျပန္ပန္းမလွတဲ့အ တြက္စိတ္မေကာင္းဘူး….ကိုယ္ကစၿပီးအိေျႏၵပ်က္ေနရင္ ကေလးေတြပိုစိတ္ထိခိုက္မွာစိုးလို႕ အိေျႏၵဆည္ေနရ တယ္….

ကိုယ္လိုဘဲမိဘေတြအားလံုး ျပန္ပန္းမလွတဲ့အတြက္ အိမ္ေရာက္ရင္ဘယ္လို ေျဖရပါ့နဲ႕ စိတ္ေမာလူေမာ ရွိေနၾကတယ္…ကိုယ္တို႕မိဘေတြရဲ႕စိတ္ထဲမွာေတာ့ ကမၻာ႕ၾကက္ေျခနီ ( သို႕ ) လြတ္လပ္ေသာအဖြဲ႕အစည္း တစ္ခုခုကအျမန္သြားေရာက္ၿပီး ကယ္တင္ပါမွ သားသမီးေတြလြတ္လပ္ခြင့္ရၿပီး မိဘနဲ႕အျမန္ေတြ႕ရမယ္…အဖြဲ႕ အစည္းေတြအျမန္သြားေရာက္ ကယ္ယူေရးအတြက္ မိဘတိုင္းဘုရားမွာအထပ္ထပ္ ဆုေတာင္းေမတၱာပို႕သေန ရတယ္ …..

ကေလးေတြအားလံုးအျမန္ဆံုးမိဘရင္ခြင္( သို႕ ) ၿငိမ္းခ်မ္းေသာရင္ခြင္သို႕ ျပန္လည္ေရာက္လာပါေစလို႕ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းလိုက္ရပါတယ္……
· · · Share

  • 36 shares
    • BarBu Abnb
      ဒီခရီးစဥ္မွာAB ေျပာလိုက္တဲ့ႀကက္ေျခနီလိုကမၻာ့အဖြဲ ့
      အစည္းတစ္ခုခုကလာေခၚရင္ရတယ္လို ့ေျပာျပီးအား
      လံုးဝင္နိုင္တဲ့က်င္းႀကီးတစ္ခုအဆင္သင့္တူးထားျပီး
      ပါျပီ။တပ္ထဲကအလုပ္ေတြျပီးျပီဆိုရင္ေတာ့အားလံုးကို
      ဒီက်င္းထဲမွာဘဲဗံုးခြဲသတ္ဖို ့မူးတဲ့အခါေျပာေနတာကိုအျ
      ပင္က
      ရဲေဘာ္ေတြကျပန္ေျပာပါတယ္။ေနာက္တစ္ခ်က္ကအဲဒီဂ်ပန္ႀကီးဘာေႀကာင့္ျပန္ေျပး
      သလဲဆိုေတာ့ကြ်န္ေတာ္တို ့ပံုေတြရိုက္ထားတဲ့Camera ကို ေစာျမေအာင္နဲ့အရက္အတူတူေသာက္ျပီးအျပန္မွာမ်ိဳးဝင္းကေပါက္ခြဲခိုင္းလိုက္ပါတယ္။ေနာက္ဆံုးအခ်က္ကေတာ့ကြ်န္ေတာ္တို ့ ၅၅ ေယာက္ထြက္ေျပးတဲ့အခါမွာ
      မ်ိဳးဝင္းကငါ့ ဘဝေတာ့သြာပါပျပီကြာဆိုျပီးကြ်န္ေတာ္တို ့မသတ္ဘဲထားခဲ့တဲ့ေထာင္မူးနဲ ့အေစာင့္တစ္ေယာက္ကို ဓါးနဲ ့ခုတ္သတ္လိုက္ပါတယ္။ဒါေတြကိုႀကည့္ျပီးလြတ္ေပးမယ္ဆိုတာမျဖစ္နိင္ပါဘူးခင္ဗ်ာ။




      ရဲေဘာ္ဘာဘူ
      March 10 at 5:22am · · 5
    • Maung Than Swe
      ကာယကံရွင္ျဖစ္တဲ႕ညီေလးတို႕ကလည္း တစ္ဦးခ်ငိးစီရဲ႕ ခံစားခ်က္နဲ႕ အေတြ႕အၾကံဳေတြကိုမွတ္တမ္းတင္ၾက ေရးၾကပါ။ တစ္ေယာက္နဲ႕တေယာက္ျဖတ္သန္းမႈအေပၚမွာမွတ္မိပုံျခင္းမတူေတာ့၊ တေယာက္လိုတာတစ္ေယာက္ျဖည့္မွအခ်က္အလက္စုံၾကမွာ။အပ္ေၾကာင္းထပ္လည္းကိစၥမရွိဘူး။ဝိုင္းေရးၾ
      ကပါ။ တို႕အျပင္ကလူေတြေတာင္ သူတို႕ေခါင္းေဆာင္ၾကီးေတြကို သြားပုတ္ေလလြင့္ေျပာတဲ႕သူအျဖစ္ေပါက္လႊတ္ပဲစားအေျပာခံျပီးေရးေနေသးတာပဲ။ အေပၚကမွတ္တမ္းထဲမွာပါတဲ႕NLDက ကိုယ္စားလွယ္ဆိုတာ နာမည္ေကာသိႏိုင္လား။ ေနာက္ျပီး ေက်ာင္းဆရာတစ္ပိုင္းလုပ္ေနရာက ေခၚျပီးအသတ္ခံရတဲ႕ လူငယ္အေၾကာင္းေကာဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ားပိုသိသလဲ။
      March 10 at 7:11am · · 2
    • ဘရာဇီး ငွက္ရိုး
      ရက္ရွည္လမ်ား ခ်ဳပ္ေနွာင္ထားတာ... ေသြးေအးေအးနဲ႔ ရက္ရက္စက္စက္ သတ္တာ... အဲ့အခ်ိန္က ေအဘီက ေခါင္းေဆာင္ပိုင္း အားလံုး တာဝန္ရွိပါတယ္... အခုေျပာေနတာက တေန႔ေန႔ ဒီကိစၥ ရွင္းၾကရမွာ သေဘာတူထားၾကပါသတဲ့... ဒါေတာင္ ဗိုလ္ထိန္ေရးလိုက္မွ အကုန္ထိတ္ထိတ္ပ်ာပ်ာ ျဖ
      စ္ကုန္ၾကတာ... ရွင္းေတာ့ရွင္းမလို႔ပဲ လြတ္သြားတဲ့ ၅၅ေယာက္ကို အေသမရွင္းလိုက္နိုင္ခင္ ျပည္တြင္းျပန္ေရာက္သြားေတာ့... မရွင္းျဖစ္ေတာ့ဘူးေပါ့... ေနာက္ျပီး အကိုတို႔ စခန္းက မေျပးခင္ ေသနတ္ေတြ တက္လုျပီး တုိက္ပြဲ ျဖစ္ၾကရင္ ခုလို ၅၅ေယာက္အျပန္လမ္း မျဖစ္ေတာ့ပဲ... ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေသၾကရမွာပဲ...
    • BarBu Abnb ၅၅ ေယာက္ကေသနတ္ေတြထပ္လုျပီးအဲဒီညကအာဏာသိမ္းလို ့ရပါတယ္။ဒါေပမဲ့
      ရက္စက္တဲ့လူးႀကီးေတြအျဖစ္နဲ ့မေနနိုင္ေတာ့လို ့ပါ။က်န္တဲ့ေသနတ္ေတြကိုေသေသခ်ာခ်ာကိုထပ္မယူခိုင္းတာပါခင္ဗ်ား။အျခားလက္ခံမဲ့
      ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ ့ေတြလိုက္ရွာတဲ့အခါမွာမေတြ့လို ့ေနာက္ဆံုးအလင္းဝင္လိုက္ရပါတယ္။
      March 11 at 1:48am · · 3
    • Htar Htar Lwin ကို BarBu ေရ 55 ေယာက္ဘယ္လုိလြတ္ေျမာက္လာခဲ့တယ္ဆိုတာကို အရမ္းသိခ်င္ပါတယ္ ကိုယ္တုိင္ပါ၀င္ခဲ့သူေတြက ေမေမေရးသလိုျပန္ေရးျပႏုိင္ရင္သိပ္ေကာင္းမွာဘဲ ျျမန္ျမန္ေရးျပီးတင္ေပးပါေနာ္ ဒါမွေနာက္လူေတြလည္း ဘယ္လုိပင္က်ဥ္းက်ပ္ေနပါေစ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကိုမစြန္႕လႊတ္ဘဲၾကိဳးစားရင္ ေအာင္ျမင္ႏိုင္တယ္ဆိုတာသိေစခ်င္လုိ႕ပါ
      March 11 at 10:24pm · · 1
    • ဘရာဇီး ငွက္ရိုး အမေရ... ကိုဟာဂ်ဴလီ(ကသာ)က ကိုဖိုးဆန္းတို႔ကို ေမးထားျပီး ျပန္တင္ေပးထားပါတယ္... အင္တာဗ်ဴးဆိုေတာ့ အၾကမ္းသေဘာေလးပဲ ေရးထားပါတယ္... ေအာက္ကလင့္မွာ ဖတ္နိုင္ပါတယ္... ဓါတ္ပံုဆိုေတာ့ ေဒါင္းျပီးဖတ္မွ အဆင္ေျပမယ္...

No comments:

Post a Comment