by Kyawzwar Winmg on Saturday, March 31, 2012 at 1:44pm ·
ေလလြင့္သမိုင္း ။
ရိုင္းစိုင္းလြန္းတဲ့ … တစ္ကိုယ္ရည္အေတြး… ညစ္ပတ္လြန္းတဲ့…. ေျခေထာက္မ်ားေအာက္… စိတ္ဓါတ္တို႔… အမဲလိုက္ခံခဲ့ရ….
ေန႔ရဲ့ႏွလံုးသား.. တိမ္မ်ားေနာက္…. ၾကမ္းရွခဲ့တဲ့… ေကာင္းကင္ကို… ျပန္ေတြး…ေငးၾကည့္ေနရင္း … ငါဟာ….
( တစ္ ေကာင္ ထဲ လြင့္ခဲ့တယ္)
( တစ္ ေကာင္ ထဲ လြင့္ခဲ့တယ္)
( တစ္ ေကာင္ ထဲ လြင့္ခဲ့တယ္)
( တစ္ ေကာင္ ထဲ လြင့္ခဲ့တယ္)
( တစ္ ေကာင္ ထဲ လြင့္ခဲ့တယ္)
( တစ္ ေကာင္ ထဲ လြင့္ခဲ့တယ္)
ေက်ာက္နဲ့ျပည့္ႏွက္ ….ကႏၱာလမ္း… အဆိပ္ထုတ္ထားတဲ့… ဒါဏ္ရာမ်ားေၾကာင့္… “ ငါ ဝတ္စံု” … ေဆြးေျမ့ေၾကြက်ရင္း …
ၾကိဳးမ်ားရႈပ္ခဲ့… ကေဝမ်ားေၾကာင့္… လမ္းတို႔ေပ်ာက္ခဲ့…. ခရီးစဥ္ကို… ၾကိဳေတြး … စဥ္းစားပါဦး… တၾကိမ္မွာ …
(တစ္ဘဝ ပဲ ရခဲ့တယ္ ) ….
(တစ္ဘဝ ပဲ ရခဲ့တယ္ ) ….
(တစ္ဘဝ ပဲ ရခဲ့တယ္ ) ….
(တစ္ဘဝ ပဲ ရခဲ့တယ္ ) ….
(တစ္ဘဝ ပဲ ရခဲ့တယ္ ) ….
(တစ္ဘဝ ပဲ ရခဲ့တယ္ ) ….
CHO: ခ်ဳိျမိန္ပါ့မလား… တမာေတာထဲက… ပ်ားရည္စက္မ်ား…
ျမင္ႏိုင္ပါမလား … ေကာင္းကင္ထက္က … ညမ်က္ႏွာမ်ား…။
ႏူးညံ့သတဲ့လား …. ယုန္လို ႏွလံုးသား … တားဆီးမရတဲ့… ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမ်ားေနာက္….
ငါသမိုင္းတို႔ … ေလလြင့္ေမွ်ာပါရင္…
ညတို႔ ေဟာင္းႏြမ္း… ပင္လယ္သစ္… ရူးသြပ္ရင္းနဲ႔… (ငါတို႔) ေကာင္းကင္ကို …
ဖမ္းဆုပ္ေနရင္း…
( ငါ ဟာ ရုတ္တရက္ ေသဆံုးခဲ့တယ္ )
( ငါ ဟာ ရုတ္တရက္ ေသဆံုးခဲ့တယ္ )
( ငါ ဟာ ရုတ္တရက္ ေသဆံုးခဲ့တယ္ )
( ငါ ဟာ ရုတ္တရက္ ေသဆံုးခဲ့တယ္ )
( ငါ ဟာ ရုတ္တရက္ ေသဆံုးခဲ့တယ္ )
( ငါ ဟာ ရုတ္တရက္ ေသဆံုးခဲ့တယ္ )
ေက်ာ္စြာဝင္းေမာင္
· · · Share
- You like this.
- 1 share
No comments:
Post a Comment