ဘယ္သူမွဘာသာမျပန္လို ့တတ္သေလာက္ျပန္ပါတယ္။အမွားေတြတပံုၾကီးပါ။မတတ္ႏိုင္ပါဘူး။ အဂၤလိပ္စာညံ့ပါတယ္။ဒီမိုကေရစီေတာ္လွန္ေရးမွာပါ၀င္သူအားလံုးမေမ့သင့္တဲ့သမိုင္းတခုမို ့ စာေရးသူကဗမာလို ေရးေပးႏိုင္ ရင္ေတာ္ေတာ္ေကာင္းမွာပါ။ ဘာသာျပန္ကြ်မ္းက်င္သူမ်ား ဘာသာျပန္ေပးပါ။
(၂)
စခန္းတခုလံုးကိုလွမ္းျပီးျမင္ႏိုင္တဲ ့ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္တို ့ကလြဲလို ့ဘယ္သူမွမရွိပါဘူး။ ကက္ဆက္ ရီေကာ္ဒါကေတာ့ စျပီး အသံဖမ္းေနပါျပီ။ ေအာင္ႏုိင္ က ထုိင္ျပီး သတင္းေထာက္နဲ ့စ စကားေျပာ ပါတယ္။ ပထမဆံုး ရင္ဒီး က က်ေနာ္တို ့ရဲ ့ အုပ္စုလိုက္ပံုကိုဓာတ္ပံုရိုက္ တယ္။ ေနာက္တေယာက္ျပီး တေယာက္ ဘယ္သူဘယ္၀ါပါဆိုျပီးမိတ္ဆက္စကားေျပာၾကတယ္။
သူရဲ ့ ပထမဆံုးေမးခြန္းက စစ္ေၾကာေရးလုပ္တုန္းက ႏွိပ္စက္ညွင္းပန္းခံခဲ့ၾကရသလား တဲ့
က်ေနာ္တို ့ခု က်န္းက်န္းမာမာပါပဲ ဒါက်ေနာ့္အေျဖပါ။
မဟုတ္ဘူး။က်မေမးတာ ရွင္တို ့ စစ္ေၾကာေရးမွာ ႏွိပ္စက္ခံခဲ့ရသလားဆိုတာကိုေမးေနတာပါ။
ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္က က်ေနာ္တို ့ကို သင့္ေတာ္တဲ ့ေဆး၀ါးေတြ ေထာက္ပံ့ပါတယ္ခင္ဗ်။
က်မေမးတာ ရွင္တို ့ႏွိပ္စက္ခံခဲ့ၾကရသလား ဒီတခါေတာ့သူက အသံကိုျမွင့္ျပီးေမးလာပါတယ္။
ဒဏ္ရာကေတာ္ေတာ္ ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါးဆိုရင္ အေရးေပၚကုသေပးပါတယ္။
သူက်ေနာ့္ကို ၾကည့္လာ တဲ့အခါ က်ေနာ္က ရီေကာ္ဒါဆီမ်က္ ရိပ္တ ခ်က္ျပ လိုက္ျပီး သူကိုေတာင္းပန္တဲ့ အၾကည့္နဲ ့ၾကည့္ ပါတယ္။(ငါ့ကိုေခ်ာင္ ပိတ္မဖမ္းပါနဲ ့။ မင္းဘာသာ သေဘာေပါက္လိုက္ပါ ရင္ဒီး)
ဒါေပမဲ့ မေမွ်ာ္လင့္ပဲဒီအေျခအေန ကို ေအာင္ႏိုင္က၀င္ထိန္းလိုက္ပါ တယ္။
ဟုတ္တယ္။ က်ေနာ္တို ့ဒီလူေတြကို ထိုးတယ္။ၾကာပြတ္နဲ ့ရိုက္တယ္။ ကန္တယ္။ လိုအပ္လာရင္ က်င္စက္ နဲ ့တို ့ တယ္။ အကုန္လုပ္တယ္ဗ်ာ။ ဒီေကာင္ေတြဟာေတာ္ေတာ္ေကာက္က်စ္ယုတ္မာတဲ့အေကာင္ေတြဗ်။ က်ဳပ္တို ့ ဒီလိုမွမလုပ္ရင္ သူတို ့ဘာမွကိုေဖာ္မွာမဟုတ္ဘူး။
ရင္ဒီး အေျခအေနကို ေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္သြားပုံရပါတယ္။
m2
ႏွင္းေတာထဲမွာ မလွဳပ္မရွား ရပ္ေနၾကတဲ့က်ေနာ္တို ့ဟာ ျမင္းေရးျပေနတဲ့ မ်ိဳး၀င္းရဲ ့ပရိသတ္ေတြေပါ့။ ခနေနေတာ့ သန္းေဇာ္က မ်ိဳး၀င္းကိုသတင္းပို ့လာတယ္။ တယ္လီဖုန္းဆီသြားျပီးနားေထာင္တယ္။ ဘာ။ ေပ်ာက္သြားတာမဟုတ္ဘူး။ ေရာဂါေပ်ာက္သြားတာဟုတ္လား။ေအး။ လူေပ်ာက္တာ ပဲျဖစ္ျဖစ္။ေရာဂါေပ်ာက္တာပဲျဖစ္ျဖစ္။ ငါအမိန္ ့ေပးထားတဲ့အတိုင္းဆက္လုပ္။get it good.
သူ ့စကားေတြေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ ့ပေဟဌိျဖစ္သြားၾကတယ္။
ဒါေပမယ့္ေကအိုင္ေအက စိုး၀င္းသန္းေရာဂါေပ်ာက္သြားျပီမို ့လာေခၚဖို ့ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ကိုသတင္းပို ့ထားတယ္ဆိုတာေတာ့ ရိပ္ဖမ္းသံ ဖမ္းသိထားၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္တရုတ္ၾကီးက ေရာဂါေပ်ာက္သြားျပီလို ့ ေကအိုင္ေအကေျပာတာ ကိုလူေပ်ာက္သြားတယ္လို ့ နားၾကားလြဲတယ္။ ဒါနဲ ့ ဒီေပ်ာက္တဲ့သတင္းကို သန္းေဇာ္ကိုသတင္းပို ့။ သန္းေဇာ္က မ်ိဳး၀င္းဆီကို ဆက္ျပီးသတင္းပို ့။
က်ေနာ္တို ့ေသျခင္းတရားနဲ ့ ရင္းႏွီးကြ်မ္း၀င္ခဲ့တာေတာ့ ၾကာခဲ့ပါျပီ။ က်ေနာ္တို ့အားလံုး ေသျခင္းတရားနဲ ့ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ျပီး အိမ္ နီးျခင္းျဖစ္ ခဲ့ၾကရာက ကံေကာင္းလို ့လြတ္ေျမာက္လာၾကတာပါ။
ေသျခင္းတရားအေၾကာင္းစဥ္းစားဆင္ျခင္ရတာ က်ေနာ္တို ့ရဲ ့ေန ့စဥ္လုပ္ငန္းတခု။ အလုပ္လုပ္ရင္း နဲ ့ေသျခင္းအေၾကာင္းစဥ္းစား။ ကို္ယ္က အသတ္မခံရ လို ့က်န္ရစ္ခဲ့ေတာ့ အသတ္ခံရတဲ့သူေတြ အေၾကာင္း စဥ္းစား။ ဒီအေၾကာင္းကိုစဥ္းစားရင္ ေလညွင္း၊ဂီတ၊အခ်စ္၊အလွအပ...ဒါေတြ အားလံုးဘာတခုမွ က်ေနာ္ စိတ္ထဲ၀င္မလာ ႏိုင္ေတာ့ ဘူး။ ၾကင္နာမွဳ ၊စာနာမွဳနဲ ့ဆင္ျခင္မွဳေတြက က်ေနာ္တို ့အား လံုးအတြက္ေတာ့ အဆိပ္ေတြ။ But, you have to note here is, there is different between survival and fighting back together.
(4)
သူ ့ဆီက ဘာမွစကားျပန္မလာဘူး။
၁၀မိနစ္ေလာက္ၾကာတဲ့အခါ အိမ္အျပင္ဖက္က ေျခသံေတြၾကားရတယ္။ လက္နက္ကိုင္ထားတဲ့ေက်ာင္း သားစစ္သားႏွစ္ေယာက္အိမ္ေရွ ့ ကေန၀င္ လာတယ္။တခ်ိန္တည္းမွာပဲလွဆိုင္နဲ ့ေက်ာ္ထင္ဦးက ေနာက္ေပါက္ ကေန၀င္လာတယ္။
က်ေနာ္တို ့အားလံုးေရွ ့မွာပဲ လွဆိုင္နဲ ့ေက်ာ္ထင္ဦးက ခင္ေမာင္စိုးရဲ ့ဘယ္နဲ ့ညာမွာေနရာယူလိုက္တယ္။ ခင္ေမာင္စိုးရဲ ့ ေက်ာကို ငွားထားတဲ့ေသနတ္ေျပာင္းနဲ ့ေထာက္ထားလိုက္တယ္။ လွဆိုင္က ခင္ေမာင္စိုးကို လက္ထိပ္ခတ္လိုက္တယ္။ လြယ္လိုက္တာ။ ဥကၠဌရဲ ့ကိုယ္ေရးအရာရွိကို ဥကၠဌရဲ ့ ေရွ ့မွာပဲ ဥကၠဌရဲ ့အိမ္မွာ ၾကက္ကေလးငွက္ကေလးလိုဖမ္းဆီးလိုက္တာ။
ဒါဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ။ က်ေနာ့္ကို ရွင္းျပပါဦး က်ေနာ္သူ ့ကိုေတာင္းဆိုလိုက္တယ္။
ငါ သူတို ့ကိုမီးစိမ္းျပလိုက္တာ ကိုထြြန္းေအာင္ေက်ာ္က စကားျပန္လာတယ္။
မဟုတ္ဘူး။ခင္ဗ်ားညာေနတာ။ ဥကၠဌတေယာက္ဆီကေသနတ္ကိုပါ သိမ္းလိုက္ဖို ့ခင္ဗ်ားကမီးစိမ္းျပလိုက္ တယ္ေပါ့ေလ။ဟုတ္လား။
ခ်ိဳၾကီးက က်ေနာ္တို ့ႏွစ္ေယာက္ၾကားထဲ၀င္ရပ္တယ္။
ဥကၠဌ။ဒီတခါေတာ့ ခင္ဗ်ား ေစာ္ကားခံရတာမဟုတ္ေတာ့ဘူးဗ်။ ဖင္-ိုးခံလိုက္ရတာ။
ကဲ။ကဲ။ မင္းတို ့ဥကၠဌနဲ ့စကားေျပာတဲ့အခ်ိန္မွာ သင့္တင္ေလ်ာက္ပတ္စြာ ယဥ္ေက်းစြာဆက္ဆံဖို ့ငါ အမိန္ ့ေပးတယ္။
အို း။ ငါဒီေန ့ပဲဒီကိုေရာက္တယ္။ ဥကၠဌရဲ ့သူငယ္ခ်င္းဆီကအမိန္ ့ကို နာခံေနရပါပေကာလား။
ေကာင္းျပီ။ ဒါဆို ခင္ဗ်ားနဲ ့က်ေနာ္ တရား၀င္စကားေျပာမယ္။ နံပါတ္၁ ကဘာေၾကာင့္ခင္ဗ်ား အိမ္မွာ လံုျခံဳေရးတေယာက္မွခ်မထားတာလဲ။အဲဒါက်ေနာ္ကိုရွင္းျပ။ ေနာက္တခုကဒါထက္အေရးၾကီးတယ္။က်ေနာ္ ခင္ေမာင္စိုး ရဲ ့ကိစၥကို ဆက္ေျပာခ်င္တယ္။ ႏိုး။ႏိုး။ေက်းဇူးျပဳျပီး ခင္ဗ်ားမီးစိမ္းျပလိုက္တယ္ လုိ ့မေျပာ ပါနဲ ့။ဒါေတြျဖစ္ပ်က္တဲ ့ခ်ိန္ထိ ခင္ဗ်ားဘာမွမသိဘူးဆိုတာက်ေနာ္သိတယ္။If you knew everything before hand, it was no need for them.
10
ခနေနေတာ့ ညီညီေက်ာ္ က က်ေနာ္တို ့အားလံုးအတြက္ လက္ဖက္ ရည္ေဖ်ာ္ဖို ့သိန္းထြန္းဦး ကိုေျပာ လုိက္တယ္။ သိန္းထြန္းဦးထြက္သြားေတာ့ ညီညီေက်ာ္ ကေျပာတယ္။
ဒီဖမ္းဆီးတဲ့ကိစၥ ေတြကို က်ေနာ္ဥကၠဌကို အထပ္ထပ္ေျပာျပီးျပီ။ သူေသခ်ာဂရုမစိုက္ဘူးဗ်။ ေနာက္ဆံုး တၾကိမ္ က်ေနာ္ေျပာေတာ့ ဒီကိစၥကို ထပ္မေျပာဖို ့ေတာင္ ေျပာတယ္။
အခုကေတာ့ ခင္ဗ်ားတို ့သူငယ္ခ်င္းကို ေျပာဖို ့ ခင္ဗ်ားတို ့အေပၚမွာပဲမူတည္တယ္။ ဒီကိစၥ တျခားမေပါက္ ၾကားေစခ်င္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သိန္းထြန္းဦးကိုအျပင္လႊတ္လိုက္တာ။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ခင္ေမာင္စိုးစစ္ေၾကာေရး မွာလက္လြန္သြားျပီလို ့က်ေနာ္တို ့သတင္းရပါတယ္။ ေျပာတာ ကေတာ့ ခင္ေမာင္စိုး က ေတာ္ေတာ္ေခါင္းမာသတဲ့။ စစ္အစိုးရသူလွ်ိဳလို ့ ၀န္မခံပဲ ေသလမ္းကိုသာေရြး သြားသတဲ့။ ခင္ေမာင္စိုးဟာ စြပ္စြဲခံရေပမယ့္ သူလိွ်ဳလို ့၀န္မခံဘူးဆိုတာက်ေနာ္ တို ့အားလံုးကသေဘာ တူၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္သူ ့ရုပ္အေလာင္းကိုေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ရဲ ့စည္းမ်ဥ္းအရ အစၥလာမ္ထံုးစံအ ရ ျမဳပ္ႏွံဖို ့ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္က ဒါေတြက ျပီးသြားျပီလို ့ေျပာလာတယ္။
ဘာဗ်။ ဒီအေလာင္းကိုတြင္းထဲထည့္။ေျမၾကီးျပန္ဖို ့။
ဒါဆုိျပီးျပီးေပါ့။ ေခြးေသ၀က္ေသေသေပါ့။ က်ေနာ္အျပင္ကို ေျပးထြက္ခဲ့တယ္။
ငါဒီကိုလာခဲ့တာမွားျပီလား။
ေအာင္မင္းက်ေနာ့္ေနာက္ကိုလုိက္လာျပီး ေျပာေနက်စကားကိုေျပာတယ္ ။
ညီညီ တခုခု အခ်ိန္ မွီလုပ္ ရမယ္။ ငါတို ့မွာဆင္ေျခမရွိဘူး………
(200)
က်ေနာ္ရဲ ့ဆင္ေျခကိုသူလက္ခံလိုက္ျပီး ျပႆနာေတာ့မရွာႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ မေသခ်ာတာက သူ ေဒါသပဲထြက္ေနတာလား။ ဒီအေျခအေနကိုအလိုမက်ျဖစ္ေနသလား တခုခုပါပဲ။
ဒါနဲ ့သူေနာက္တနည္းစလာပါတယ္။
ေဟး။ ေအာင္မင္း။ မင္းကဘာလို ့ျပံဳးေနတာလည္း။
မဟုတ္ပါဘူးဆရာ။ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး။
လွမ်ိဳးေအာင္ရဲ ့ေဒါသက ေပါက္ကြဲေတာ့ထြက္မလာပါဘူး။ ဒါေပမယ့္သူရဲ ့ေသြးဆာေနတဲ့၊ေကာက္က်စ္တဲ့ စိတ္အခံကေတာ့ ပြင့္ထြက္လာပါတယ္။
မင္းက ေသနတ္ရွာေနတာလားကြ။ေသနတ္ကို လုခ်င္ေနတာလား။
မဟုတ္ပါဘူးဆရာ။ မလုပ္ရဲပါဘူး။ ျပီးေတာ့ က်ေနာ္က စတုိထဲေရာက္ေနတာေသနတ္ရဖို ့မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။
ေအာ္။ငါသိျပီ။ မင္းက စတိုထဲမွာမဟုတ္ရင္ေတာ့ ေသနတ္ကိုလုမယ္ေပါ့ဟုတ္လား။
က်ေနာ္ဒီသေဘာနဲ ့ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူးဆရာ။
လွမ်ိဳးေအာင္သူ ့ကို ၾကိမ္တုတ္နဲ ့အၾကိမ္ၾကိမ္ရိုက္တယ္။
ေျပာဦးကြ။ေျပာဦး။ စတိုထဲမွာမဟုတ္ရင္မင္းေသနတ္လုမယ္လို ့ဆိုလိုတာငါသိတယ္။
ေအး။ေစာင့္ေနၾက။ငါျပန္လာခဲ့မယ္။
က်ေနာ္တို ့ကိုေသာ့ခတ္ျပီး လွမ်ိဳးေအာင္ သူ ့ဘားတုိက္ထဲကိုထြက္သြားပါတယ္။
ေအာင္မင္းက ေတာ့ ရွင္းလည္းမျပေတာ့ဘူး။ အက်ဳိးအေၾကာင္းလည္းေျပာမျပေတာ့ဘူး။ သူ ့ကုိခြင့္လႊတ္ ဖို ့သာေတာင္းပန္ပါေတာ့တယ္။
ခင္ဗ်ားလုပ္ရမွာဒါပဲ။ဘရားသားေရ။ခင္ဗ်ားလုပ္ရမွာဒါပဲ။
လွမ်ိဳးေအာင္နံခ်ပ္ကူနဲ ့ျပန္ေရာက္လာပါတယ္။က်ေနာ္တို ့ေရွ ့မွာ လမ္းသလားလို ့ မိန္ ့ခြန္းေျခြပါတယ္။ ဘာ အႏွစ္သာရမွမရွိလိုက္တဲ့မိန္ ့ခြန္း။ ရိုးသားဖို ့။ျဖဴစင္ဖို ့။ေျဖာင့္မတ္ဖို ့တဲ့။ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ကို စိတ္ နဲ ့ေတာင္မျပစ္မွားဖို ့တဲ့။ မိန္ ့ခြန္းေျခြေနရင္းနဲ ့ေတာင္ သူက ေအာင္မင္းေက်ာကိုနံခ်ပ္ကူနဲ ့ရိုက္ေန လိုက္ ေသး တယ္။
.
(109)
သူတို ့ဟာ သာမန္လူေတြၾကားထဲမွာေတာ့ သူေဌးေတြပဲေပါ့။ လက္သီးနဲ ့စန္းထြန္း အၾကံဆိုးေတြနဲ ေရာက္ လာၾကတယ္။
တရုတ္ၾကီးအရက္၀ယ္ဖို ့မင္းမွာ ပိုက္ဆံနည္းနည္းမရွိဘူးလား။
ဘာလုပ္ဖို ့လည္းကြ။
မင္းအရက္၀ယ္ရင္ ငါ အသားရေအာင္စီစဥ္လုိကမယ္။ဘယ္ႏွယ့္လဲ စည္သူက ေျပာတယ္။
အသားနဲ ့ ေဗာ့္ဒဂါႏွစ္ပုလင္းနဲ ့ဆုိ အေတာ္ပဲ။
ေဗာ္ဒဂါ။ဘယ္ကေဗာ္ဒဂါရလည္း။
တရုတ္လုပ္ ေဗာ့ဒဂါအရက္ေတြေပ့ါကြာ။
အုိေက။ငါအသားသြားစီစဥ္လိုက္မယ္။ မင္း အရက္စီစဥ္လိုက္။
သူတို ့ေအာက္ဆင္းျပီး အသားသြားရွာၾကတယ္။ သိပ္မၾကာလိုက္ဘူး။ အသားတြဲေတြဆြဲျပီး
တက္လာၾကတယ္။
တရုတ္ၾကီးက အသားကလတ္တယ္ကြ။တယ္ေကာင္းပါလား။
စည္သူက အသားေတြကို ေၾကာ္ေနပါတယ္။
ညီညီ မင္းအသားမစားဘူးလား။
ဒါဘာသားလဲ။
ဒါသမင္သားကြ။
ဘယ္သူပစ္တာလဲ။ငါေသနတ္သံလညး္မၾကားမိပါလား။ အသားကိုေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ေတာ့တမ်ိဳးဆန္းေနတယ္။မဟုတ္ဘူး။ အသားက ပုံမွန္ပါပဲ။ ေသြးေၾကာေတြ က နည္းနည္းၾကီးျပီး အမဲသားရဲ ့ ေလျပြန္ကပိုက္လိုျဖစ္ေနတာ။
သူတို ့ကိုထပ္ေမးၾကည့္တယ္။
ဘာအသားလည္းကြ။
သမင္သားကြ။သမင္သား။ ဒါသမင္ေဇာ္၀င္းခ်စ္ရဲ ့အသား။ သန္ ့ပါတယ္ကြ။ငါတုိ ့ ေပါင္သားကိုလွီးယူခဲ့တာ..
(12)
ရျပီ။ရျပီ။ ဒါေတာ္လွန္ေရးပဲကြာ။
ရျပီဆိုတာ မင္းဘာကိုဆိုလိုတာလဲ။
ဒီေနရာမွာ ေတာ္လွန္ေရးနာမည္ခံျပီးေတာ့ လူသတ္တာ တရား၀င္တယ္လို ့ဆိုလိုခ်င္တာလား။
ေတာ္လွန္ေရးအမည္ခံျပီးေတာ့ ….
ႏုိး။ႏိုး။ ငါဒီလိုေျပာတာမဆိုလိုပါဘူး။ အားလံုးျပီးသြားတဲ့အခ်ိန္ မင္းကိုငါအားလံုးရွင္းျပပါ့မယ္ ။
သံေခ်ာင္းက ဒီလုိကတိေပးတယ္။
ဘာ။ မင္းစကားေတြက ခုလက္ရွိအေျခအေနေတြကို မင္းဘာမွာမသိဘူးဆိုတာသက္ေသျပေနတယ္။
ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ အိမ္ထဲကိုျပန္လာတယ္။ လူတိုင္း ေန ့လည္အိမ္မက္ေတြ နဲ ့ ျငိမ္ေနၾက တယ္။ ေတာ္ လွန္ေရး အမည္တပ္ျပီး အသတ္ခံရတဲ့ သူက အေယာက္ ၂၀ ထက္မနည္းေတာ့ဘူး။ခ်ိဳၾကီးနဲ ့က်ေနာ္ မႏၱေလးမွာရွိစဥ္က ခင္ခ်ိဳဦးနဲ ့ နန္းေအာင္ေထြးၾကည္ကိုမသတ္ဖို ့ လွမ္းျပီး ရာဇသံေပး ခဲ့တယ္။ ဒီလို အခ်င္းခ်င္းသတ္ေနရင္ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္အတြက္ အလုပ္လုပ္ေပးမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး လို ့ရာဇ ခ်ိဳၾကီးနဲ ့က်ေနာ္ မႏၱေလးမွာရွိစဥ္က ခင္ခ်ိဳဦးနဲ ့ နန္းေအာင္ေထြးၾကည္ ကိုမသတ္ဖို ့ လွမ္းျပီး ရာဇသံေပး ခဲ့တယ္။ ဒီလို အခ်င္းခ်င္းသတ္ေနရင္ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္အတြက္ အလုပ္လုပ္ေပးမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး လို ့ရာဇ သံပို ့ခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းက မ်ိဳး၀င္းက က်ေနာ္တို ့ဆီအက်ိဳး အေၾကာင္း ရွင္းလင္းတဲ့စာလွမ္းပို ့ျပီး အဲဒီအမ်ိဳး သံပို ့ခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းက မ်ိဳး၀င္းက က်ေနာ္တို ့ဆီအက်ိဳး အေၾကာင္းရွင္းလင္းတဲ့စာလွမ္းပို ့ျပီး အဲဒီအမ်ိဳး သမီးႏွစ္ေယာက္ လိပ္စာကိုေပးခဲ့တယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္သူ တို ့အဲဒီတုန္း က သူတို ့လုပ္ေန တာေတြ ကို ရပ္ခဲ့ေပ မယ့္ အခု ခင္ခ်ိဳဦးနဲ ့ နန္းေအာင္ေထြးၾကည္ ကိုျပန္ ဖမ္း ထားျပန္ျပီ။
ငါ င့ါရဲ ေဘာ္ေတြကိုယံုၾကည္ပါတယ္။ဒါဆိုငါတို ့ကေရာ။
ငါတို ့ကေရာရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြမဟုတ္ဘူးလား။ မယံုၾကည္ရဘူးလား။
ငါ့ကိုေခ်ာင္ပိတ္မဖမ္းပါနဲ ့ကြာ။
ငါမင္းတို ့အကုန္လံုးကိုေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္ေနျပီ။
(16)
ဒါဆိုအထက္ဗမာျပည္တခုလံုးမွာ မ်ိဳးခ်စ္ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္အဖြဲ ့၀င္က ၃၅၀ပဲရွိတာေတာ္ေတာ္သနား စရာပဲ။
ငါ အဲဒီလို ေျပာခ်င္တာမဟုတ္ပါဘူးကြာ။
ဟုတ္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားေျပာခ်င္တာအဲဒီိလိုပါ။ ခင္ဗ်ားအဲဒါကို ၀န္မခံရဲဘူးျဖစ္ေနတာ။
မင္းဒီလို မေျပာရဘူး။
လူတိုင္းမွာ ကိုယ့္လမ္းကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ေရြးခ်ယ္ခြင့္ရွိ္တယ္။ က်ေနာ္လဲ ဒီအေန အထား ေတြကိုစိတ္ပ်က္ လာရင္ က်ေနာ့္ဆႏၵအတိုင္း က်ေနာ့္လမ္းက်ေနာ္ေရြးခြင့္ရွိတယ္။
ႏိုး။ ေရြးခြင့္မရွိဘူး။
ဘာေၾကာင့္ ေရြးခြင့္မရွိရမွာလဲ။
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ငါက ေရြးခြင့္မရွိဘူးလို ့ေျပာလို ့ပဲ။ မင္းသေဘာေပါက္လား။
က်ေနာ္စကားတလံုးမွ မေျပာႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ႏွလံုးသားထဲမွာနာေနတယ္။ ဒီေတာ္လွန္ေရးၾကီးျပီးရင္ေတာ့ တရား၀င္ရွင္းလင္းခ်က္လုပ္ရမယ္လို ့ စိတ္ထဲကေနကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ကတိျပဳလိုက္တယ္။
က်ေနာ္တို ့အားလံုးျငိမ္သက္လို ့။တေန ့လံုးဘာမွမလုပ္ပဲအခ်ိန္ကုန္သြားတယ္။
ညီညီေက်ာ္နဲ ့ရဲလင္း ကထမင္းစားျပီးေတာ့ေရာက္လာၾကတယ္။ သူတို ့က ေကအိုင္ေအ စခန္းကို သြားၾက ရေအာင္တဲ ့။
စခန္းဘယ္နားကိုလည္း။ ေဒၚခင္ညိဳအိမ္ကိုေလ။ ငါတို ့လက္ရည္သြားေသာက္ရေအာင္။
အိုေက။သြားၾကတာေပါ့။
ေဒၚခင္ညိဳက တခါက ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ရဲ ့အဖြဲ ့၀င္တေယာက္ပါ။ သူ ့က PSOေကအိုင္အို ကတ္ပ တိန္ ခူးေနာ္Hkun Naw နဲ ့လက္ထပ္ထားပါတယ္။ သူလည္းထိန္းသိမ္းခံရမယ့္စာရင္းမွာပါေပမယ့္ ေက အိုင္ေအ က သူ ့ကို ကယ္ထားပါတယ္။
က်ေနာ္တို ့သိုက္ထြန္းဦး ဆီသြားမလို ့လုပ္ေတာ့ တခ်ိဳ ့က်ေနာ္တုိ ့နဲ ့လိုက္လာပါတယ္။ အသစ္ေရာက္ လာတဲ့သူက Myo Thit, Baman ကျဖစ္ျပီး သူ ့နာမည္က ကိုထြန္းပါ။တခ်ိန္က ရွမ္းလဲဗီးတပ္ ကပါ။ He was once a red Shan levy, these levies were together with BSPP and against KIA.
(26)
သံေခ်ာင္းနဲ ့မ်ိဳး၀င္းသူတို ့စကားကိုတာ၀န္မယူဘူး။ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္က က်ေနာ္တို ့ေဒါ သေလ်ာ့ သြားေအာင္ ၾကိဳးစားတယ္။ မိုးညွင္း။မိုးေကာင္း။နမၼက ေအဘီအဖြဲ ့၀င္ေတြၾကား ဒီစကားေတြ ပံ် ့ေန တယ္။
Oh, we are thin skinned.
ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါးတခုခုေတာ့မၾကာခင္ျဖစ္ေတာ့မယ္။ ဥကၠဌထြန္းေအာင္ေက်ာ္ကလြဲရင္ ရဲလင္း။ညီညီေက်ာ္ နဲ ့မႏၱေလး က လူေတြက အေျခအေန ဆိုးေနျပီဆိုတာလက္ခံတယ္။ အခုက်ေနာ္တို ့ေက်ာင္းသားတပ္ မေတာ္ဟာ ကင္ဆာျဖစ္ေနတဲ့ လူမမာတေယာက္နဲ ့တူေနျပီ။ အထဲက အဂၤါအစိတ္အပိုင္း အားလံုးပ်က္စီး ကုန္ျပီး။ ပုတ္ကုန္ျပီ။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အသတ္ခံလိုက္ရျပီ။ တခ်ိဳ ့လည္းျမိဳ ့ကိုျပန္ေျပးကုန္ျပီ ။က်န္ရစ္ခဲ့ တဲ ့လူေတြကေရာ။ က်ေနာ္တို ့အဖြဲ ့သံုးဖြဲ ့ခြဲလို ့ရတယ္။
အမဲလိုက္တဲ့မုဆိုးက ပထမအုပ္စု။
သားေကာင္ျဖစ္ရသူက ဒုတိယအုပ္စု။
တတိယက ပြဲၾကည့္ပရိသတ္။
တရက္မွာ ခင္ေဆြလိွဳင္နဲ ့သင္တန္းခန္းနားမွာဆံုတယ္။ သူက်ေနာ့္ကိုေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္။ သူ နဲ ့သူ ့သူငယ္ခ်င္းေတြ မႏၱေလးမွာေထာက္လွမ္းေရးလိုက္ဖမ္းတုန္း က်ေနာ္အိ္မ္မွာဖြက္ေပး ထားျပီး ေအ ဘီနဲ ့ခ်ိတ္ဖို ့စီ စဥ္ေပးခဲ့ဖူးတယ္။ ခုလက္ရွိသတ္ျဖတ္ေနတဲ့အေျခအေနကို သူနဲ ့ေဆြးေႏြး ဖို ့ၾကိဳးစားၾကည့္ တယ္။ နားႏွစ္ဖက္ကိုေတာင္မယံုႏိုင္ဘူး။
သူကက္ကက္လန္ျပန္ေျပာတာက ဒါက်မအလုပ္ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒါဆို နင္ ့အ လုပ္ ကဘာလည္း။
က်မ စီအက္သံေခ်ာင္းကို ယံုၾကည္တယ္။သူက ရိုး သားျပီးေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မမွားဘူး။
(112)
အဲဒီအခ်ိန္ မ်ိဳး၀င္း ေထာင္ကိုေရာက္လာတယ္။ က်ေနာ့္မ်က္လံုးကိုစည္းထားလို ့မသိရဘူး။ ဒါေပမယ့္ သန္းေဇာ္က မ်က္ႏွာစည္းနဲ ့ လက္ထိပ္ကိုျဖဳတ္ေပးတယ္။ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေရွ ့မွာထားျပီးတခါ လက္ထိပ္ ခတ္ျပန္ပါတယ္။
ေဟ ့ကုလား ရာဒါရာဒါလုပ္မေနနဲ ့။ VCS အမိန္ ့နဲ ့ လက္မ လက္ထိ္ပ္ပဲျဖဳတ္ေပး မယ္။
ေက်းဇူးပါဗ်ာ၊ေက်းဇူးပါ။VCSကိုလည္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
အခုေတာ့ ေနရထိုင္ရခက္တဲ ့အေနအထားကေန က်ေနာ္လြတ္ေျမာက္သြားပါျပီ။ တခါထပ္ျပီးေက်းဇူးတင္ ပါတယ္။ ဒီအတြက္တခ်ိန္ခ်ိန္က်ရင္ ေက်းဇူးျပန္ဆပ္ပါ့မယ္။
ေနာက္ေတာ့မွက်ေနာ္သိတာက အဲဒီအခ်ိန္ကစလို ့ က်ေနာ္စိတ္ဓာက္ေရးရာအေနအထား ကအဆိပ္ သင့္ေနပါျပီ။ ေၾကာက္ရြံ ့မွဳနဲ ့ရိုက်ိဳးမွဳက ေရာဂါလကၡဏာေတြ။ က်ေနာ္အတြင္းမွာ ေၾကာက္ရံြ ့မွုဳ က်ေနာ္ ပိုရိုက်ိဳးလာတယ္။အတြင္းက ေၾကာက္ရြ ံ ့မွဳကဒီရိုက်ိဳးမွဳေတြကိုစိုက္ပ်ိဳးၾကီးထြားလာေစတာပါ။ အေစာင့္ေတြ က ကိုယ့္ကို ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေျပာင္းေျပာင္းဆက္ဆံေစခ်င္တယ္။ က်ေနာ္ရိုက်ိဳးတယ္။ ရိုက်ိဳး ဖို ့ၾကိဳးစားတယ္။ ဒါ က်ေနာ့္မနက္ျဖန္အနာဂတ္အတြက္။
တခါက်ေနာ့္တကိုယ္လံုးမွာ နာက်င္တဲ့ေ၀ဒနာနဲ ့ကိုယ့္ကိုယ္ကို သနားစိတ္ျဖစ္လာတယ္။ဒါက ဒီအဆိပ္ ရဲ ့ေနာက္ထပ္ သက္ေရာက္မွဳတခု။ က်ေနာ့္ႏွလံုးသားထဲမွာငိုေၾကြးေအာ္ဟစ္ေနတယ္။ ကို္ယ့္ကိုယ္ဂရု ဏာသက္ သနားေနတာက်ေနာ့္ရဲ ့စိတ္အေျခအေနျဖစ္တယ္။
မင္းင့ါမ်က္ရည္ေတြကို သုတ္ေပးမလား။
တေယာက္ေယာက္ကက်ေနာ့္နာမည္လွမ္းေခၚရင္ အရမ္းကိုသိမ္ေမြ ့တဲ ့အမူအယာနဲ ့တုန္ ့ျပန္တယ္။
No, sir, I don’t feel like eating something
(312)
ေဒါက္တာႏိုင္ေအာင္ရဲ ့ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ ့ ဘိုဘို။၀ဏေဇာ္။ညီညီေအာင္ တို ့ကိုလႊတ္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ကမၻာ့ၾကက္ေျခနီကလာရင္ အဲဒီအခ်ိန္အားလံုးကိုလႊတ္လိုက္မယ္။
သူတို ့နားေထာင္တယ္။ဘာမွမေျပာပဲ စာရြက္မွာလက္မွတ္ထုိးလို္က္တယ္။ေနာက္ေတာ့ က်ေနာ္တို ့ဒါ နဲ ့ပတ္သက္ျပီး ဘာလုပ္သင့္သလဲ က်ေနာ္တို ့အေျခအေနကို အခ်င္းခ်င္းေဆြးေႏြးၾကတယ္။
They are not seemed to be slackening their stands. ေနာက္တခ်က္က CS VCS ကတို ့ကိုေရွာင္ေနတယ္။ ေဒါက္တာႏိုင္ေအာင္နဲ ့ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ဗဟိုအေၾကာင္းလည္းအရမ္းကိုေျပာလြန္းတယ္။ ၾကည့္ရတာ ေဒါက္တာႏိုင္ေအာင္ဒီေရာက္ေနပံုပဲ။ဟုတ္တယ္။ ဒီေကာင္က ဒီသတ္ပြဲကိုတာ၀န္ယူေနပံုပဲ။ သူဘာလုပ္ေနလဲ သူေသေသခ်ာခ်ာသိရဲ ့လားလို ့က်ေနာ္သံသယရွိတယ္။ ဒီျဖဳတ္ဦးေႏွာက္ေလာက္နဲ ့ ဒါ ဗဟိုကဥကၠဌတဲ့လား။
Mg Mg, don’t left behind NLD (LA). They are one step ahead of Naing Aung. They live together in a camp.So I think we’d better bargain something out.
တကယ္လို ့က်ေနာ္တို ့ညိွဳႏိွဳင္းႏိုင္ရင္ တခုခုေတာ့ရႏိုင္တယ္။ ျပီးေတာ့ဒီ အငယ္သံုးေယာက္က နည္း နည္းေလးေပ်ာ့တယ္။ဘိုဘို၊၀ဏေဇာ္နဲ ့ညီညီေအာင္ကိုျပန္လႊတ္ေပးဖို ့ေျပာမယ္။သူတို ့ကအသက္ငယ္တယ္။ ျပီးေတာ့ သူတို ့ စကားအရဆိုရင္ ေထာက္လွမ္းေရးအရာရွိေတြလည္း မဟုတ္ၾကဘူး။Then, with three young guys, they are a little bit soft. So, we will ask Bo Bo, Wa Na Zaw and Nyi Nyi Aung back. They are young and according to their words, they are not the officers.
သူတို ့အမိန္ ့ကိုေစာင့္ေနတုန္း က်ေနာ္တို ့ကဒီမွာေစာင့္ေနမယ္။ တေယာက္ပဲလႊတ္ခဲ့ရင္ေတာင္ က်ေနာ္ တို ့လက္ခံမယ္။
ေအပရယ္ ဒုတိယပတ္မွာ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ရဲ ့ တာ၀န္ရွိသူေတြျဖစ္ၾကတဲ့
ေအာင္ႏို္င္ ။ေအာင္ၾကီး။ေနဒြန္း။သက္ထြန္း။သန္းေဇာ္ လူ၇ေယာက္နဲ ့ေဆြးေႏြးပြဲတခု စီစဥ္တယ္။ ဂ်ပန္သ တင္းေထာက္နဲ ့ မိဘေတြလည္းပါတယ္။
(21)
အေျခအေနကိုတခ်က္အကဲခတ္လိုက္တယ္။ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ေဘးမွာ ၂ေယာက္။ က်ေနာ္တို ့ေဘးမွာ ၃ ေယာက္။ ထၾက ။မင္းတို ့လက္ေတြေခါင္းေပၚတင္ထား။ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ အိပ္ယာထဲက ထလာ တယ္။ ေအာက္ဆင္းလိုက္ေတာ့ မ်က္ႏွာကို အကန္ခံလိုက္ရတယ္။ အေမွာင္ထဲမွာ သဲသဲကြဲကြဲၾကား လိုက္ ရတာ ထြန္း ေအာင္ေက်ာ္ရဲ ့ေအာ္သံ။ သန္းေဇာ္ ကခ်ိဳၾကီး ကို ေအာက္ဆင္းဖို ့ေျပာလိုက္တယ္။ ခ်ိဳၾကီး အဲဒီ အမိန္ ့ကိုနာ ခံျပီးေနာက္မၾကာ ခင္ပဲေအာ္သံေတြဆက္တိုက္ထြက္လာတယ္။
အခု က်ေနာ့္အလွည့္။ ညီညီ ဆင္းလာခဲ့။ဒါေပမယ့္က်ေနာ္ခ်က္ျခင္းဆင္းမလာႏို္င္ဘူး။ ခုမွျမိဳ ့ျပန္ေရာက္ တာျဖစ္ျပီးဖိနပ္ေတာင္ မခြ်တ္ရေသး။ပထမသန္းေဇာ္က က်ေနာ့္ဆီကဖိုက္ နာရီနဲ ့ဖီးဂ်က္ကက္ကိုခြ်တ္ တယ္။ သက္လင္းက ေ၀့ါကင္းရွဴးနဲ ့ ေျခစြတ္ကို ခြ်တ္တယ္။ ေနာက္ေတာ့တျခားလူေတြလိုပဲ လက္ႏွစ္ ဖက္ေခါင္းေပၚ တင္ျပီး အိမ္ေရွ ့မွာေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လိုက္ရတယ္။
ခ်ိဳၾကီးမ်က္ႏွာမွာေသြးေတြစီးက်ေနတယ္။ မ်ိဳး၀င္းေရာက္လာျပီး က်ေနာ္တို ့ကို စကားေျပာ တယ္။
ေဟး ညီညီ။ငါမင္းကိုေျပာဖူး တယ္မဟုတ္လား။ ငါကက်ားကြ။ သမင္မဟုတ္ဘူးဆိုတာ။
ဟုတ္ကဲ့။ေျပာဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ခု ဘာေတြျဖစ္ေနတာလည္း က်ေနာ္နားမလည္ဘူး။
ကုလား။မင္းပါးစပ္ပိတ္ထားစမ္း။ ေသသြားခ်င္လား။ သန္းေဇာ္ က်ေနာ့္ကိုျခိမ္းေျခာက္တယ္။
ဒါဟာ ဒီေက်ာင္းသားစခန္းကိုစေရာက္ကတည္းက ပထမဆံုးလူမ်ိဳးေရးခြဲျခားႏွိပ္ကြပ္ခံလိုက္ရတာပဲ။
(35)
ရုပ္ပိုင္းအသြင္အျပင္နဲ ့အတြင္းသားပံုသ႑ာန္အေၾကာင္း က်ေနာ္စဥ္းစားေနမိတယ္။ အဲဒီလိုအတိအ က်ေတာ့လည္း မဟုတ္။ ေနာက္တနည္းစဥ္းစားၾကည့္ပါဦးမယ္။ အိုေက။ အေပ်ာ့ထည္နဲ ့အမာထည္။
ခင္ဗ်ားတခုခုကို သင္ယူတယ္ဆိုရင္ အဲဒီသင္ၾကားမွဳ ေတြတည္ရွိတဲ့ေနရာဟာ အေပ်ာ့ထည္။
ေအာင္လက္မွတ္၊ ခင္ဗ်ားတတ္ေျမာက္ကြ်မ္းက်င္မွဳကို ညႊန္ျပတဲ့အသိအမွတ္ျပဳမွဳေတြက အမာထည္။
အင္ဂ်င္နီယာေတြေရာ၊ဆရာ၀န္ေတြေရာ ႏိုင္ငံေရးသမားပါမက်န္ ဒီနည္းလမ္းနဲ ့ စဥ္းစားလို ့ရတယ္။
အေပ်ာ့ထည္နဲ ့အမာထည္ တြဲဖက္ညီေနသမွ် အိုေကပဲ။ အေပ်ာ့ထည္က အမာထည္ထက္ ပိုျပီးေကာင္းေန ရင္ အဲဒီလူ အတြက္ျပႆနာၾကီးၾကီးမားမားမဟုတ္ဘူး။ ဒါ ဒီလူဟာ သူ ့ဌာနအတြက္ အရမ္းကိုေတာ္ေနရံု သက္သက္ပဲ။ ဒါေပမယ့္ အမာထည္က အေပ်ာ့ထည္ထက္ ပိုျပီးသာလြန္လႊမ္းမိုးလာရင္ေတာ့ အဲဒါဇတ္လမ္း အဆံုးသတ္ သြားတာပဲ။ ဘာနဲ ့အလားသ႑ာန္တူမလဲဆိုေတာ့ ျမင္းငတံုးေတြ ေတာကိုအုပ္ခ်ဳပ္သလိုေပ့ါ။
Almost all of the dictators in the past were socks. But their hardware was so great and big to be dictators.
အခု က်ေနာ္တို ့ရဲ ့စီအီးစီအဖြဲ ့၀င္ေတြကို ခင္ဗ်ားဘယ္လိုထင္လဲ။ အားလံုး ေအ -ိုး ေတြခ်ဥ့္။
အခ်ိန္ ကာလအမွား ေနရာေဒသအမွားပဲ။ က်ေနာ္တို ့ဟာကြင္းမွားျပီးလာကန္မိတဲ့ေဘာသမားလို။ ဂိုးရ ဖို ့ၾကိဳး စားတာနဲ ့ ကို လံဘီယာက အက္စ္ကိုဘာလိုျဖစ္သြားမယ္။
Well, just Yada Yada and be fucked together.ya·da ya·da
Variant(s):
or yad·da yad·da \ˈyä-də-ˈyä-də\ or yada yada yada or yadda yadda yadda \-ˈyä-də\
Function:
noun
Etymology:
alteration of earlier yatata idle chatter, probably ultimately from British dialect and argot yatter-yatter to chatter, of imitative origin
Date:
1980
: boring or empty talk —often used interjectionally especially in recounting words regarded as too dull or predictable to be worth repeating
The Yada Yada – Wikipedia, the free encyclopedia
Source
“The Yada Yada” is the 153rd episode of the American NBC sitcom Seinfeld. The 19th episode of the 8th season, it aired on April 24, 1997. George’s girlfriend is big on using the phrase “yada yada ya…
en.wikipedia.org/wiki/The_Yada_Yada
(129)
And the other end of the line is put on the beam.
Guards taunted the end and hook poked in the ear. Zaw Win Chit tip toed to reduce the pressure. The guards taunted further and hook went into the deeper inside. Zaw Win Chit cried loudly, “kill me, kill me. You are blood thirsty, kill me now”, like that kind of crying, he was punished badly and expired of injury sustained.
အေစာင့္ကေဇာ္၀င္းခ်စ္နားထဲကိုသံေခ်ာင္းထုိးထည့္လိုက္တယ္။
ေဇာ္၀င္းခ်စ္ သက္္ သာေအာင္ေျခဖ်ားေထာက္တယ္။ အေစာင့္က နားအတြင္းထဲထိေရာက္ေအာင္ ထပ္ထုိး ထည့္လိုက္ တယ္။
ေဇာ္၀င္းခ်စ္ က ငါ့ကိုသတ္လိုက္ပါ။သတ္လိုက္ပါ။ မင္းတို ့ေသြးဆာေနတဲ့ေကာင္ေတြ။ ငါ့ကိုအခုသတ္လိုက္။ အဲဒီလိုေအာ္ဟစ္ရင္း ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါးညွင္းဆဲခံရျပီ း ေသဆံုးခဲ့တယ္။ ဒီေကာင္ေတြဟာေတာ္ေတာ္ဆိုး၀ါးတဲ့ အေကာင္ေတြ။
ရန္ရွင္းလည္းေသြးခဲျပီး ေသျပီ။ ရန္ရွင္းကအိႏၵိယ ေအဘီဂ်ီအက္ဖ္စခန္းကိုသြားျပီး အဲဒီကေနသံခဲကို ေအဘီမွာလုပ္ဖို ့ေခၚလာခဲ့တာ။ အိႏၵိယကေန ဖားကန္ ့ေဒ သေရာက္ေတာ့ ရန္ရွင္း နဲ ့မႏၱေလးက ေနာက္တေယာက္ ေခါင္းျဖတ္သတ္ခံရ တယ္။ အဲဒီကိစၥသံခဲဘာေျပာလဲ။ သူဘာမွမသိသလိုလုပ္ေနတယ္။ သူတာ၀န္ယူ တယ္ဆို အိုင္စီစီကို ေျပာရမယ္။ အခုသူဒီမွာ ။လက္ရွိအေျခအေနကို သူ ဘာေျပာခဲ့ လဲ။ ေလာေလာဆယ္သူအ လုပ္ေတြနည္းနည္းရွဳပ္ေနလို ့ပါ။
သူဘာလုပ္ေနလဲ။
မမႊန္ေနတယ္။
မင္းတကယ္ေျပာေနတာလား။
ႏိုး။ႏိုး။သူမမႊန္ေနလား။မႊန္မေနဘူးလား။က်ေနာ္ေသေသခ်ာခ်ာမသိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္သူခင္ေဆြလိွဳင္ကိစၥနဲ ့ အလုပ္ရွဳပ္ေနတယ္။
Good show, veteran and leftover story.
မ်က္လံုးပိတ္မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလို ့ဒီကိစၥကေန လြတ္မယ္လုိ ့ထင္ေန တယ္။ မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ေနတာ လည္း မ်ိဳး၀င္း၊ သံေခ်ာင္းတို ့ရဲ ့ရာဇ၀တ္ မွုဳကိုတနည္း နည္းနဲ ့အားေပးတာပဲ။
These guys are very bad; Yan Shin was also killed cold bloodedly. Yan Shin went to ABGF India camp and brought Than Chae from there to work in ABSDF. When they reached Phar Khant area back from India, Yan Shin and another guy from Mandalay were beheaded.What did Than Chae say with it?He kept on blind eyes?Well, if he has certain responsibilities with it, he has to answer at the ICC.Now, he is here and what did he say about the present circumstance?I am afraid that he is a little too busy at present.What did he do?Tomcatting!You mean it?
No, no. I really don’t know whether he is tomcatting or not. But he is busy in courting Khin Shwe Hlaing.
Good show, veteran and leftover story.
Anyhow, he cannot be clean by keeping. Blind eyes and guilty of encouraging Myo Win and Than Chaung.
Sure thing.When the work is finished. We are a little busy but it is worth working.
(40)
ဒီေနရာမွာသီခ်င္းမဆိုပါနဲ ့။ က်ေနာ္မၾကားခ်င္လို ့ပါ။ က်ေနာ္အိပ္ခ်င္လို ့ပါ။
သူ ့ကိုမအိပ္ခိုင္းနဲ ့။ ႏွိဳးလိုက္စမ္း။
ခဏေလးပါ။ခဏေလးအိပ္ပါရေစ။
Even the lion sleeps likes an eagle. Sure, fishing is the naughty fame. ငါးေတြကငါးျမွားခ်ိတ္ကိုျမင္ႏိုင္ဘူး။Then, it is a trick. It is not a fair game. ဒါမွ်တတဲ့ကစားပြဲတခုမဟုတ္ဘူး။
မင္းဘာလို ့လပ္ကီးစထရိုက္မၾကိဳက္တာလည္း။
က်ေနာ္အစီခံမပါတာပိုၾကိဳက္တယ္။
မနက္ျဖန္ရမယ္။
ငါတို ့လြတ္ေတာ့မယ္ ။
ႏိုး။ႏိုး။က်ေနာ္ေရမခ်ိဳးခ်င္ဘူး။အရမ္းေအးလြန္းတယ္။
ေဘးမွာ ေဇာ္ေဇာ္မင္းကရပ္ျပီး စပ္ျဖဲျဖဲမ်က္ႏွာနဲ ့။ ေရပံုးအခြန္ကိုကိုင္လို ့။ ထိုင္ေနတဲ ့အေနအထားမွာ က်ေနာ္စိုရႊဲလို ့။ အေျခအေနကိုခုထိ ေရေရလည္လည္သေဘာမေပါက္ေသး။ ဒါေပမယ့္ေသခ်ာတာက နာက်င္မွဳ။ နာက်င္မွဳေ၀ဒနာက တကုိယ္လံုးမွာ။ေခါင္းထဲကထိုးတယ္။ငယ္ထိပ္ကထိုးတယ္။ ဘာကိုမွ သဲသဲကြဲကြဲမျမင္ႏိုင္ဘူး။
ဒီကေန ့နည္းနည္း သက္သာတယ္။ ဘာလို ့လည္းဆိုေတာ့ အခုပဲ အဆံုးသတ္အထိေတြးလိုက္လို ့။ သူတို ့ငါ ဆီ ေရာက္လာတယ္။ မႏၱေလးက ေထာက္လွမ္းေရးဗိုလ္မွဴးေမာင္ေမာင္ခ်ိဳလို ့ တံဆိပ္ ကပ္သြားတယ္။ညီအကုိ၀မ္းကြဲ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ကလည္းအဲဒီဌာန ဗိုလ္မွဴးပဲ။
ေသာက္ရူးေတြ။ မွတ္ပုံတင္မွာငါနာမည္က ေအာင္သန္း။ မႏၱေလးက မစ္ရွင္ေက်ာင္းသြားေတာ့ ဖရက္ဒီ။ ခ်ိဳၾကီးဆိုတာရင္းႏွီးသူေတြေခၚတာ။ သူတို ့အခုငါ့ကိုနာမည္သစ္တခုေပးတယ္။
(45)
ဒီကိစၥကိုက်ေနာ္ခ်ဲ ့ကားမေျပာဘူး။ဒီကိစၥနဲ ့ပတ္သက္ျပီး ခင္ဗ်ားတို ့ကိုေကာက္ေၾကာင္းတ ခုဆြဲျပ မယ္။ ေသသြားတဲ့ျပည္စိုးႏိုင္ နဲ ့ခင္ခ်ိဳဦးတို ့အေၾကာင္းပါ။ ျပည္စိုးႏိုင္က စစ္ေၾကာေရးလုပ္တုန္း ညွင္းဆဲခံရ တယ္။စစ္ေၾကာေရးမွာ၀န္ခံလာေအာင္အရိုက္ခံရ။ညွင္းဆဲခံရတယ္။ သူ ့ေနာက္ဆံုးစကားက ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ကိုငါ မရြံရွာ။မစက္ဆုပ္ခ်င္ဘူး။
His last words were “I don’t want to disgust ABSDF.”
ဒီစကားေျပာျပီးေနာက္ သတိလစ္ျပီး ေနာက္ေတာ့ေသဆုံးသြားတယ္။ျပည္စိုးႏိုင္ဘာမွ ၀န္မခံပဲေသ ဆံုးသြားေတာ့ သူတို ့ဒီအေျခအေနကိုမေက်နပ္ဘူး။ခင္ခ်ိဳဦးကို အေလာင္းေဘး ကိုေခၚလာ တယ္။ ျပည္စိုးႏိုင္ရဲ ့အေလာင္းကိုဖက္ခိုင္းတယ္။ငိုခိုင္းတယ္။ ဒါကိုဗီဒီယိုမွတ္တမ္းယူတယ္။ဒါ ဟာ စီအီးစီ အဖြဲ ့၀င္၊ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ ့၀င္ေတြေရွ ့မွာျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ဂ်ဴဂ်ဴး။သိမ့္ေဆြ နဲ ့တင္စမ္းဦးဆိုတဲ ့အ မ်ိဳးသမီးအဖြဲ ့၀င္ေတြပါရွိတယ္။ ခင္ေဆြဦးကို ျပည္စိုးႏိုင္ အေလာင္း က ေယာက္်ား အဂၤါကို orall sex လုပ္ခိုင္းတယ္။
ခင္ဗ်ားတို ့ဒါမ်ိဳးၾကားဖူးၾကရဲ ့လား။ တကယ့္လူမဆန္တဲ့ျဖစ္ရပ္။
သူတို ့ကအဖမ္းဆီးခံ ထားရတဲ့သူေတြဟာ ေခြးေတြလိုပဲ ၀ါဒျဖန္ ့တယ္။ၾကည့္ၾက။ ခင္ခ်ိဳဦးဟာ ဥပမာ တခုပဲ။ ေသသြားတဲ့သူ ့ရည္းစား စပိုင္ ရဲ ့အေလာင္း ကိုေတာင္ဒါမ်ိဳး မစဥ္းစားရဲစရာမဖြယ္မရာေတြ လုပ္ တယ္ လို ့၀ါဒျဖန္ ့တယ္။
(48)
၁၂၃၄
ေခါင္းကေသြးေတြ မ်က္ႏွာေပၚေသြးေတြစီးက်လာတယ္။
ရန္ေအာင္နာက်င္မွဳေ၀ဒနာတစက္မွမျပပဲ မ်ိဳး၀င္းရဲ ့မ်က္ႏွာကိုစိုက္ၾကည့္တယ္။
၂၈ ၂၉ ၃၀ ၃၁ ၃၂
မ်ိဳး၀င္းရပ္လိုက္တယ္။ ရန္ေအာင္ရဲ ့ခုခံတဲ့စိတ္ဓာတ္နဲ ့ ဆႏၵကို ျဖံဳသြားပံုပဲ။ သူေအာ္တယ္။ဆဲဆို ကန္ေက်ာက္ျပီး စစ္ရံုးထဲကထြက္သြားတယ္။ ဘယ္သူကသတၱိရွိျပီး ဘယ္သူက သူရဲေဘာေၾကာင္လည္း တဆိတ္ေလာက္ရွင္းျပပါလား။သတၱိဆိုတာ ရုပ္ပိုင္းလား စိတ္ပိုင္းလား။ ရုပ္ပိုင္း ကေနစိတ္ပိုင္းကို ဘယ္လိုေျပာင္းသြားလဲ။ သူရဲ ့နယ္ျခားစည္းကဘယ္မွာလည္း။
ဒီေနရာမွာ တခုေျပာဖို ့ေမ့ေနတာက စစ္ေၾကာေရးလုပ္ေနစဥ္ကာလ မွာေလးလက္မသံေခ်ာင္း ကို ျပည္စိုးႏိုင္ ရဲ ့စ အိုထဲရိုက္ထည့္ထားျပီး ၂၂၀ ဗို ့အားလည္းေရွာ့ရိုက္ထားတယ္။ က်ေနာ္အတြက္ေတာ့ ရုပ္ပိုင္းအရ မခုခံႏိုင္ဘူး။ I have never asked extra treatment. I have already enough.မနက္ျဖန္ဆို က်ေနာ္တို ့ကိုရွင္းေတာ့မယ္လို ့ သိထားတယ္။ေကာင္းေကာင္းအိပ္ျပီးဒီ အတြက္ျပင္ဆင္ရမွာ ပဲ။ေကာင္းေကာင္း အိပ္တာနာက်င္မွဳကိုသက္ သာေစတဲ့ေဆးပဲ။ နာက်င္မွဳကိုေတာင္အရ သာေတြ ့ သလိုလို ျဖစ္လာသလားပဲ။ အိုေက။ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ ့အင္အယ္လ္ဒီ အယ္ေအ ဘာလုပ္မ လဲၾကည့္ၾကရေအာင္။
(50)
အမ်ိဳးသမီး ၂ ေယာက္ကို ကားစင္ေပၚတင္ျပီး ၾကာပြတ္နဲ ့တကိုယ္ လံုးကိုရိုက္တယ္။ မ်က္ႏွာေတြပါမခ်န္ဘူး။ စကားလံုးေတြနဲ ့ဘလက္ ကာယလုပ္တယ္ ။ ဒါတကယ့္ မဟာ အၾကံအစဥ္နဲ ့ စီစဥ္ထားတဲ့စတိတ္ရွိဳးပဲ။ မေတာ္တဆျဖစ္တာမဟုတ္။ ေသေသခ်ာ ခ်ာအ ကြက္ခ်ျပီး ဒါေတြျဖစ္လာတာ။ က်ေနာ့္မွာ ရွင္းျပဖို ့အခ်က္အလက္ေတြအျပည့္ပဲ။ ဒီအမ်ိဳး သမီး ၂ေယာက္အျပင္ ဖမ္းခံရတ့ဲအထဲမွာတျခား မိန္းကေလး သံုးေယာက္ရွိေသး တယ္။
နန္းေစာ။သင္းသင္းညီနဲ ့ တူးတူး။ သင္းသင္းညီကမၾကာခင္လြတ္ေတာမယ္လို ့။ မၾကာခင္ လြတ္ေတာ့မွာမို ့သင္းသင္းညီကို ရိုက္ခြင့္မျပဳဖူး အေစာင့္္ေတြကေျပာပါတယ္။ ဒါမွ အျပေကာင္းမယ္။သူ ကို ခပ္ဆဆေလး ငါးခ်က္ေလာက္ပဲရိုက္ရမယ္။
မနက္စာစားအျပီး ထြန္းေအာင္ေက်ာ္နဲ ့က်ေနာ့္ကို သတ္ဖို ့ေတာင္ကုန္းကိုေခၚသြားတယ္။ လက္၀ါး ကပ္တိုင္ ၂ ခုက တခုနဲ ့တခု ၁၀ ေပအကြာ။ အဖမ္းခံရတဲ့အထဲက တခ်ိဳ ့ေရာက္ လာျပီး သက္ေသထြက္ၾကတယ္။အဲဒီအခ်ိန္ မ်ိဳး၀င္းကအားလံုးကို ဒီကိစၥေဆြးေႏြးဖို ့ေျပာ တယ္။ ခင္ေမာင္ေဇာ္နဲ ့မိုးၾကီးကလြဲလို ့ဘယ္သူကမွဘာေျပာရမွန္းမသိဘူး။ မ်ိဳးၾကီးနဲ ့ ခင္ေမာင္ေဇာ္ကက်ေနာ္တို ့ဟာအစိုးရသူလွ်ိဳေတြျဖစ္ေၾကာင္း၊ အသက္မ ေသခ်င္ ရင္ ေက်ာင္းသား တပ္ မေတာ္ နဲ ့ေတာ္လွန္ေရး မွာ ပါ၀င္ရမယ္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာပါတယ္။
(52)
...သူတို ့ကခင္ဗ်ားကို နည္းနည္းအနားေပးလိမ့္မယ္။ ႏို ့မိုဆိုရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားကိုေသတဲ့အထိရိုက္သတ္လိမ့္ မယ္။ ဒီေကာင္ေတြက ဒီစကားလံုးမ်ိဳးေတြကို ၾကိဳက္တာသဲေျခခိုက္ပဲ။ ဒီစကားေတြၾကားရင္သူတို ့ ေက်နပ္ သြားတယ္။ဒါမွမဟုတ္ရင္ေတာ့ သူတို ့ေဒါသက ရူးသြပ္မွဳကိုေျပာင္းသြားတယ္။
ေဇာ္ေဇာ္မင္း က ေအာ္ဟစ္ရယ္လိုက္ျပီး ေလးလက္မသံကို သူအိကၤ် ီ အိတ္ထဲ ကထုတ္လုိက္ တယ္။ ေမာင္ေဌး က ေအာက္ကိုသြားျပီး တူသြားယူတယ္။ ေဇာ္ေဇာ္မင္းက ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ လက္ဖ၀ါးႏွစ္ ဖက္စလံုးထဲကို လက္၀ါးကပ္တိုင္မွာကပ္ျပီး သံရိုက္ထည့္လိုက္တယ္။
နာက်င္တာနဲ ့ေအာ္ဟစ္တာ။ ေအာ္ဟစ္တာ။နာက်င္တာ။ ဒါေတြက ဖမ္းဆီးခံထားရတဲ့သူေတြအတြက္ တစိမ္းေတြမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဒီႏွစ္ခုဟာ ၾကိဳတင္သတိေပးမထားပဲ က်ေနာ္တို ့ဆီေရာက္ေရာက္လာတယ္။ က်ေနာ္တို ့အထဲကမနာက်င္ရ၊မေအာ္ဟစ္ရတဲ့သူတေယာက္ေယာက္ရွိတယ္ဆိုရင္အဲဒီလူဟာ သစၥာေဖာက္ ပဲ။ မိုးၾကီး တို ့ခင္ေမာင္ေဇာ္တို ့လိုေပါ။့ သူတို ့ေနသာဖို ့က်ေနာ္တုိ ့ ကိုသစၥာေဖာက္ သြားၾက တယ္။
Myo Zaw and Win Myint would not be left out.
ဥကၠဌေအာင္ႏိုင္။ ဒီစစ္ရံုးထဲမွာအခုရွိေနတဲ့သူေတြအားလံုးတေယာက္မွ အစိုးရသူလွ်ိဳေတြမဟုတ္ဘူးဆိုတာဒီေကာင္သိတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္ ေလာင္းရဲတယ္။ Even the glorious chairman Aung Naing; I will bet that he knows that everybody in this war office is not the government agents. ဒီေအာင္ႏိုင္ဆိုတဲ့ေကာင္ဟာ သူ လံုျခံဳဖို ့အတြက္ဆို သူ ့အေမကိုေတာင္ေရာင္း စားဖို ့၀န္မေလး တဲ့ေကာင္။ ခင္ေမာင္ေဇာ္နဲ မ်ိဳးၾကီးက မသိနားမလည္တဲ့ေက်ာင္း သားေတြကို ဖမ္းဆီးခံထားရတဲ့သူေတြကို လက္ညိဳးထိုးျပီး သူတို ့ ဟာ ေအဘီအက္ဒီအက္ဖ္ ကို ျဖိဳခြဲဖို ့လာခဲ့တာ လို ့ေျပာၾကတယ္။
ရျပီ။ရျပီ။ ဒီေလာက္ဆိုလံုေလာက္ပါျပီ။
(175)
က်ေနာ္က ဆႏၵျပတဲ့ကာလတုန္းက ေခါင္းေဆာင္ေတြထဲမွာ၀င္ေရာျပီး စစ္တပ္အာဏာပိုင္ေတြကို အားလံုး သ တင္းပို ့ရ ပါတယ္။ သူတို ့က်ေနာ္လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ ကိုသေဘာက်လို ့ရာထူးတိုးေပးပါတယ္။
မင္းအဆင့္ကဘာလည္း။
က်ေနာ္တပ္ၾကပ္ၾကီးကေန ဒုဗိုလ္အျဖစ္ရာထူးတုိးေပးပါတယ္။
အိုးဂ်မ့္ပ္ပရိုးမိုးရွင္းပါလားကြ။ (ေသလိုက္စမ္း။ငါဘယ္ေလာက္နေမာ္နမဲ့ႏိုင္လိုက္သလဲ။နာက်င္မွဳေတြေၾကာင့္ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ မတတ္ႏိုင္ဘူး။ကိုယ့္ကိုယ္ကို ရာထူးခုန္ေက်ာ္ျပီးတုိုးေပးလိုက္တယ္။)
မင္းကိုငါ ေက်နပ္ျပီ။ေက်နပ္ျပီ။ မင္းစစ္ေျမျပင္ေတြဘာေတြကိုေရာသြားဖူးသလားကြ။
တခါမွမသြားဖူးပါဘူး။ဒါကက်ေနာ့္အလုပ္မဟုတ္ပါဘူး။
ဒါဆိုမင္းအလုပ္ကဘာလည္း။
က်ေနာ္က upgrading section ကပါ။
ဘာတုန္းကြ Upgrading section ဆိုတာ။
က်ေနာ္တို ့က စစ္ေရးထက္ႏိုင္ငံေရးဖက္ကိုပိုအလုပ္လုပ္ရပါတယ္။We were upgraded there, in that section.
ဒီမွာ ေတြ ့တဲ့ေကာ္လန္ေတြကဘာေတြလည္းကြ။
ဘာသာစကားပါ။ တရုတ္။ထိုင္း။ဟင္ဒီ။အဂၤလိပ္။ရုရွား၊စီးပြားေရးနဲ ့ႏိုင္ငံေရးပါ။ က်ေနာ္က အဂၤလိပ္စာဌာန က က်ဴတာပါ။
ေအာ္။ေအာ္ ဒါေၾကာင့္မင္းအဂၤလိပ္စာေကာင္းတာကိုး။ အဂၤလိပ္စာဘယ္မွာသင္ခဲ့လည္း။
က်ေနာ္တို ့ဌာနက ဗိုလ္မွဴးဆီမွာပါ။
မင္းကိုဒီကုိဘယ္သူကလႊတ္လိုက္တာလည္း။
မႏၱေလးက ဗိုလ္မွဴးျမင့္ဦးပါ။ က်ေနာ့္ကိုဒီကိုလႊတ္ေတာ့ဗိုလ္အျဖစ္ရာထူးတိုးေပးပါတယ္။
(ဗိုလ္မွဴးျမင့္ဦးက မႏၱေလးေထာက္ လွမ္းေရး ၁က ဗိုလ္မွဴးပါ။)
(67)
ေဆးေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ညီအငယ္ဆံုးရဲ ့သူငယ္ခ်င္း။သူ ့ထက္ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ၾကီးပါတယ္။ သူ ့အ ေဖအေမေတြက အစိုးရကဖိအားေပးလို ့ သူ ့ကိုအေမြျပတ္စြန္ ့လႊတ္ထားရပါတယ္။ သူေနသိပ္ မေကာင္းေတာ့ အိမ္မွာလာေနပါတယ္။ က်ေနာ့္ညီက သူကို ေဆးကုေပးပါတယ္။
မ်ိဳး၀င္းနဲ ့ေအာင္ႏိုင္ ရီျပီး အျပင္ထြက္သြားၾကတယ္။
မင္းဒီကိုလာေတာ့ အထူး သင္တန္းေတြတက္ခဲ့ရလား။
ဟုတ္ကဲ့။ တက္ရပါတယ္။ တက္ေရာက္သူ ၁၃ ေယာက္ပါပါတယ္။ က်ေနာ္ကေျခာက္ေယာက္ေျမာက္ ပါ။(တကယ္ေတာ့ ညီအကိုေမာင္ႏွမေတြၾကားမွာ က်ေနာ္က ေျခာက္ေယာက္ေျမာက္ပါ။)
ေျပာ။အဲဒီသင္တန္းသားေတြကို။
တင္ေမာင္။တင္ေမာင္ညြန္ ့။တင္စိုး။ ခ်စ္ပို။ခ်စ္ေဖ။ လွေရႊ။ရဲျမင့္။ မ်ိဳးလြင္။ခင္ေမာင္ျမင့္ နဲ ့…အကုန္ မမွတ္မိေတာ့ဘူးဗ်။
အိုေကအိုေက အကုန္ေျပာစရာမလိုပါဘူး။
(ဒီနာမည္ေတြက မႏၱေလး။ေတာင္စဥ္ကုန္းဗလီ၀င္းမွာေနတဲ့ အိမ္ေထာင္ဦးစီးေတြရဲ ့နာမည္ေတြ)
ေထာက္လွမ္းေရး ၁ ကို ဘယ္လိုသတင္းကပို ့သလဲ။
(ဘယ္လို။ ငါက ေထာက္လွမ္းေရး ၁က ဗိုလ္ပါလို ့ေျပာခဲ့ျပီးျပီေလ။ ငါ့ရံုးကိုငါ သတင္းအခ်က္ အလက္ေတြ ပို ့ ဖို ့အထူးအေထြနည္းစနစ္ေတြလိုေသးလို ့လားကြ)
ပုံမွန္အားျဖင့္ တပတ္တခါ သတင္းပို ့ပါတယ္။ညီမင္းလို ့ ေခၚတဲ့ မူဆလင္ကားျပင္၀ပ္ေရွာ့နားက ကားအစိတ္အပိုင္းေတြေရာင္းတဲ့သူက က်ေနာ့္ဆက္သားပါ။
(တကယ္ေတာ ့သူက က်ေနာ့္ညီရဲ ့သူငယ္ခ်င္း)
အေရးေပၚဆိုရင္ေကာ
မ်ိဳးလြင္ ၂၉လမ္းနဲ ့၉၃လမ္းေဒါင့္က သူ ကအေရးေပၚအတြက္ပါ။
ေရဒီယိုထရန္စၥမစ္တာတို ့တယ္လီဖုန္းတို ့……
(69)
ငါမင္းကိုအခြင့္အေရးတခုေပးမယ္။ဟုတ္လား။ ေသနတ္ေတြ အဆိပ္ေတြ ငါ့ကို ထုတ္ေပးစရာမလို ဘူး။ငါလို ခ်င္တာက မင္း၀န္ခံဖို ့ပဲ။ ၀န္မခံရင္ေတာ့ေသျပီလို ့သာမွတ္ေတာ့။
စီအက္စ္ က်ေနာ္သူလွ်ိဳမဟုတ္ပါဘူး။
က်ေနာ္တကုိယ္လံုးကို ထိုးၾကိတ္ကန္ေက်ာက္တာေတြလာပါေတာ့တယ္။
ေခြးမသား။ထပ္ေမးဦးမယ္။ မ်ိဳး၀င္း ကတၱရာဘုတ္ၾကီးသယ္လာပါျပီ။
ငါအသက္ကိုကယ္ဖို ့ငါတေယာက္ပဲရွိတယ္။အသက္ဥာဏ္ေစာင့္ပဲ။ ဒီေနရာမွာ အေသခံျပီးသူရဲေကာင္း မလုပ္ခ်င္ဘူး။
ပူတယ္။ ပူတယ္။ ပူတာထက္ပိုပူတယ္။ ဒီထက္ပိုျပီးငါသည္းမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး။ရပ္ပါေတာ့။ရပ္ပါေတာ့။ က်ေနာ္အကုန္ေျပာပါေတာ့မယ္။
အိုေက။မင္းက မင္းဟာ ဗိုလ္မွဴးပါလို ့၀န္ခံတယ္။ဟုတ္လား။
ဟုတ္ပါတယ္။ဟုတ္ပါတယ္။
သူ ့ကိုၾကိဳးေျဖေပးလိုက္။ အခုမင္းေတာ္ေတာ္သေဘာေပါက္လာျပီ။ ေစာေစာက၀န္ခံလိုက္ရင္ မင္းဒီလိုအ သားမနာဘူး။ ခင္ေမာင္ေဇာ္လိုေတာင္ျဖစ္ႏိုင္တယ္။
က်ေနာ္ဘာမွထပ္မၾကားလိုေတာ့ဘူး။တကုိယ္လံုးနာက်င္ေနသလို စိတ္ထဲမွာလည္းနာက်င္ေနတယ္။ သူ တို ့ က်ေနာ္တို ့အားလံုးကို စစ္ရုံုးျပန္ပို ့ၾကတယ္။
(71)
စစ္ေၾကာေရးကာလမွာ က်ေနာ္ဟာေက်ာင္းသားစစ္စစ္ပါ။စစ္တပ္နဲ ဘာမွမပတ္သက္ပါဘူးဆိုတာ က်ိန္ တြယ္ျပီးေျပာခဲ့ပါတယ္။ ျပသနာက သူတို ့ကက်ေနာ္ကို ဗိုလ္မွဴးလို ့တံဆိပ္ကပ္ျပီးျဖစ္ေနတာပါပဲ။ ဖမ္းဆီးခံ ရသူေတြအတြက္က်ေနာ္၀မ္းနည္းပါတယ္။ တကယ္ကို၀မ္းနည္းေၾကကြဲရပါတယ္။ သူတို ့က်ေနာ္တို ့ကို ယံုၾကည္အားကိုးၾကတယ္။အထူးသျဖင့္ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ကိုေပါ့။
အခု အေျခအေနက က်ေနာ္တို ့ဟာကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္ မကယ္ႏိုင္တဲ့အေျခအေန။ညွင္းပန္းမွဳေတြၾကံ့ၾကံ့ မခံႏိုင္တဲ့ေနာက္ ကိုယ္ကိုယ့္ ကိုယ္မုန္းတဲ့အစိုးရရဲ ့သူလွ်ိဳအျဖစ္၀န္ခံရတဲ့အျဖစ္ပါ။ ဒီ၀န္ခံခ်က္ေတြေၾကာင့္ ဖမ္းဆီးခံရ သူေတြပိုလို ့ညွင္း ပန္းမွဳခံလာရတယ္။ညွင္းပန္းခံရလို ့၀န္ခံ။ ၀န္ခံလို ့ပိုညွင္း ပန္းနဲ ့ေက်ာင္းသား တပ္ မေတာ္ ပ်က္ သုဥ္းမွ ဒီသံသရာရပ္ေတာ့ မယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါကေသခ်ာပါတယ္။
Those confessions would bring further torture among the detainees and it will bring further confession till to the devastation of ABSDF.This is the most sure thing. Later, there will be a Red Shan Army in the place of ABSDF.
က်ေနာ့္ထြက္ဆိုခ်က္ေၾကာင့္ေက်ာင္းသားဘယ္ႏွစ္ေယာက္အႏွိပ္စက္ခံခဲ့ရလည္းက်ေနာ္မသိႏိုင္ပါဘူး။ ဒီေက်ာင္းသားေတြဟာ ေတာ္လွန္ေရးမွာပါ၀င္ဖို ့လာခဲ့ၾကသူေတြ။ ခုလိုညွင္းဆဲခံဖို ့၊ေခါင္းျဖတ္ခံရဖို ့ေရာက္ လာၾကသူေတြမဟုတ္ဘူး။အခုေတာ့အားလံုးေနာက္က်ကုန္ပါျပီ။
ေဆးတပ္ဖြဲ ့ကက်ေနာ့္ဒဏ္ရာကိုကုဖို ့လာတယ္။တခ်ိဳ ့ကကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္အနားမွာ။ အနာကိုေဆး လိမ္းေတာ့ ဒီအနာက ဒီအနာရတုန္းကလိုပဲနာတယ္။ ရင္ထဲမွာလည္းနာေနပါတယ္။ ရင္ထဲကအနာကို သူတို ့ေဆးမလိမ္းေပးႏိုင္ပါဘူး။ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ဆီကလည္းနာလို ့ေအာ္တဲ့အသံၾကားရတယ္။ ဒါေပမယ့္ လည္း ဂရုမစိုက္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။
(77)
အေစာင့္ေတြအားလံုးသူ ့စကားကိုရီၾကတယ္။ ဖမ္းဆီးခံထားရသူေတြကလြဲရင္ေပ့ါ။ စခန္းကလူတိုင္း အာဆိုက္ရဲ ့ေအာ္သံကိုၾကားၾကတယ္။ေနာက္ေတာ့အမ်ိဳးသမီးေဆး၀န္ထမ္းေရာက္လာျပီး ဒဏ္ရာကိုေဆး ထည့္ေပးတယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ဂ်န္တာမိုက္ဆင္ ေဆးထိုးတယ္။
ျဖစ္စဥ္တခုလံုးကိုဘာေတြျဖစ္ေနလည္း ေကာက္ေၾကာင္းခ်ေနမိတယ္။ ဒီမိုကေရစီခ်စ္ျမတ္ႏိုးပါတယ္ ဆို တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြက ဒီမိုကေရစီခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ့ေက်ာင္းသားေတြကိုညွင္း ဆဲေနတယ္။ အသက္ၾကီး တဲ့ဒီမို ကေရစီ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးပါတယ္ဆိုတ့ဲသူေတြနဲ ့ပရိသတ္က မ်က္စိပိတ္မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾက တယ္။
ဒီပဲြမွာပါတဲ့သူတိုင္းကဒီမိုကေရစီခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ့ ေတာ္လွန္သမားေတြခ်ည့္။
တန္ဖိုးရွိတဲ့ဒီမိုကေရစီအမည္ခံျပီးဒီမွာလူသတ္ေနၾကတယ္။ႏွိပ္စက္ညွင္းပန္းေနၾကတယ္။ရာဇ၀တ္တခုက်ဴး လြန္ျပီးတဲ့ေနာက္အဲဒါကိုဖုန္းကြယ္ဖို ့ ေနာက္ထပ္ရာဇ၀တ္မွဳနဲဖံုးကြယ္ဖို ့လုပ္ရတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ သူ ့ကိုဆန္ ့က်င္သူေတြရဲ ့ပါးစပ္ကိုပိတ္ဖို ့၊စိန္ေခၚဖို ့အတြက္သူရာဇ၀တ္မွဳေတြ ပိုက်ဴး လြန္ ရေတာ့တယ္။ေျမာက္ပိုင္းေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ရဲ ့စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာေျပာင္းလဲမွဳအေသးစိတ္ ျဖစ္စဥ္ခင္ဗ်ား ကိုက်ေနာ္ေျပာ ျပ မယ္။
At that time he had to commit more crime in order to challenge the opposition to shut the mouths. I am giving you the detail mental progression of ABSDF (NB)
(83)
တခ်ိဳ ့ကို သူတို ့ျပန္လႊတ္ခ်င္တယ္။ လႊတ္လိုက္ရမွာလည္းေၾကာက္ေနတယ္။အဓိကကေတာ့ က်ေနာ္ တို ့ ျမိဳ ့ကိုျပန္ သြား မွာေၾကာက္ေနတာ။ဒီပြဲကို ဘယ္လိုအဆံုးသတ္ရမလည္းဆိုတာလည္း သူတို ့သိပံုမရ ဘူး။ သူတို ့အရမ္းကို ကြ်ံသြားခဲ့ျပီးဆိုတာေတာ့သူတို ့ကိုယ္သူတို ့သိတယ္။ ထပ္လည္းမသတ္ရဲ။ သူတို ့လုပ္ခဲ့ တဲ့ရာဇ၀တ္မွဳေၾကာင့္ လႊတ္လည္းလႊတ္မေပးရဲ။
မိုးၾကီးနဲ ့ခင္ေမာင္ေဇာ္က ဒီေနရာမွာ အခရာ။ သူတို ့ကေက်ာင္းသားေတြ ယံုၾကည္လာ ေအာင္ေျပာၾက တယ္။ မေအလိုးႏွစ္ေကာင္။သူလွ်ိဳကြင္းဆက္ၾကီးကိုေဖာ္ထုတ္ခဲ့ျပီး ဒီသတ္ပြဲၾကီး က တရား၀င္သေယာင္။ ဘာအမွားမွမရွိခဲ့သေယာင္ေယာင္။
သူတို ့ေၾကာင့္ပဲ ဥကၠဌအသစ္ ေအာင္ႏိုင္က
လူတေယာက္ေယာက္ကို မွားယြင္းဖမ္းခဲ့ရင္ျဖစ္ျဖစ္၊ မွားယြင္းျပီးတေယာက္ေယာက္ကို သတ္ခဲ့ရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါတုိ ့အားလံုးကိုယ့္ ဆႏၵနဲ ့ကိုယ့္ဘာသာၾကိဳးစင္ေပၚတက္သြားမယ္ တဲ ့။
“If we do a single mistake in detaining and killing a single man, we will climb up to the gallows with our own will, without any legal examination”.
ေနာက္ပိုင္းမွာဒါက ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ေျမာက္ပိုင္းရဲ ့ေန ့စဥ္အလုပ္။ ဒါကိုဘာလို ့ေနစဥ္တတြတ္ တြတ္ သူတို ့ေျပာေနရပါသလဲ။ ဖမ္းဆီးသတ္ျဖတ္ခံရတဲ့တေယာက္ေယာက္ အေပၚသူတို ့လုပ္ခဲ့တဲ့ ဒုစရိုက္ မွဳကေျခာက္လွန္ ့လာတဲ့အခါ ဒါကိုတတြတ္တြတ္ရြတ္ေတာ့တယ္။အိပ္ယာက ထတယ္။ ေရတခြက္ေသာက္ တယ္။ ျပန္မအိပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ဒါနဲ ့တပက္ႏွစ္ပက္။ ဆယ္ ပက္ေလာက္ျဖစ္ လာလည္းမူးလာေပမယ့္ သူ ့ ကိုေျခာက္လွန္ ့ေနတုန္းပဲ။
(83) A
ဒီေန ့ကတကယ့္မွတ္မွတ္ရရေန ့ပဲ။အေစာင့္ေတြက ဖမ္းခံထားရသူေတြကို လက္ေ၀ွ ့ပြဲလုပ္ဖို ့စီစဥ္တယ္။ ထိန္းသိမ္းခံထားရသူေတြ တေယာက္ကိုတေယာက္တကယ္ထိုးရမယ္။ တခ်ိဳ ့ကေတာ့ အခ်င္းခ်င္း တကယ္ ကန္ၾက။တကယ္ထိုးၾက။ အခ်င္းခ်င္းတေယာက္ကိုတေယာက္ဒီလို ထိုးၾကိတ္ေနၾကတာၾကည့္တာ သနားစရာ။ ဆိုးတယ္။တကယ္ဆိုး၀ါးပါတယ္။ က်ေနာ့္အလွည့္။ လွမ်ိဳးေအာင္ ကဒီပြဲ ကို ေသေသ ခ်ာခ်ာၾကည့္တယ္။ မ်ိဳးေဇာ္က ခ်ိဳၾကီးကိုေခၚလာတယ္။ ၀င္းျမင့္က က်ေနာ့္ကို စည္း၀ိုင္းထဲ၀င္ဖို ့ေခၚ တယ္။ ခ်ိဳၾကီးဟာ တခါက က်ေနာ္ကရာေတးကစားတုန္းက က်ေနာ့္သင္တန္းဆရာ။ သူက သံုးဘက္ခ်္ေလာက္ ဟိုင္ကာရီ ကရာေတးကလပ္မွာ စီနီယာက်တယ္။တကၠသိုလ္တက္ေတာ့ ဓာတုေမဂ်ာမွာ က်ေနာ္တို ့က အတန္းေဖာ္ေတြ။ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြ အခုအတူတူ အဖမ္းခံေန ရတယ္။သူကဖ်ားေန တယ္။က်ေနာ္သူ ့ကိုဘယ္လိုနာေအာင္လုပ္ရက္ပါ့မလဲ။
တေယာက္နဲ ့တေယာက္ မ်က္ႏွာ ခ်င္းဆိုင္လိုက္ေတာ့ခ်ိ္ဳၾကီး က သူ ့ကိုကန္ဖို ့ နာေအာင္ လုပ္ဖို ့ေျပာ တယ္။ ဒါေပမယ့္က်ေနာ့္လိပ္ျပာနဲ ့သိကၡာက ဒါကိုခြင့္မျပဳဘူး။ ဘယ္လိုလုပ္ႏိုင္မွာလည္း။ ဖ်ားေနတဲ့ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းကို က်ေနာ္ဘယ္လိုလုပ္နာက်င္ေအာင္လုပ္ရက္မွာလည္း။ အထူးသျဖင့္ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၅ႏွစ္က ကရာေတးအေျခခံနဲ ့နင္ဂ်ာေရႊ ့ကြက္ေတြကိုသင္ေပးခဲ့တဲ့ သင္တန္းဆရာကို ဘယ္လိုနာ က်င္ေအာင္ လုပ္ရက္မွာလည္း။
ရပ္လိုက္ေတာ့။ရျပီ။
ဆရာ ဒီကုလားကဘာမွေစာက္သံုးမက်ဘူး။
ေအး။ဘာမွသံုးမရတဲ့ကုလားပဲ။
မ်ိဳးေဇာ္က ၀င္းျမင့္နဲ ့သေဘာတူတယ္။ က်ေနာ့္မ်က္ႏွာကိုထိုးတယ္။ ေကာင္းေကာင္းမခ်လို ့ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ဒီတခါအထိုးခံရတာ နာေပမယ့္က်ေနာ္ ေက်နပ္တယ္။ အိပ္ယာ ကိုေစာေစာ၀င္ခဲ့တယ္။
သီခ်င္းကိုအရင္ထက္ ပိုၾကာၾကာဆိုရမယ္။ အိမ္မက္ထဲမွာခင္၀မ္းရဲ ့ ဘုရင္အာခ်ာ သီခ်င္းကိုဆိုမိတယ္။ သီခ်င္းရဲ ့အဓိက ကေတာ့ မမွ်မတ။မတရားအႏိုင္က်င့္ခံရတဲ့ သူေတြကိုအားေပးထားတဲ့သီခ်င္းပါ။
(86)
က်ေနာ္တခုေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္။
သူက်ေနာ္စကားကို သေသခ်ာခ်ာနားစိုက္ျပီး ငါမင္းကိုဘာလုပ္ေပးရမလဲ။ သူ ့ငါးမွ်ားခ်ိတ္ထဲငါး တေကာင္ေတာ့ လာမိျပီလို ့ေတြးေနတာလညး္ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
ေအာ္။ က်ေနာ္ ေဆးေပါ့လိပ္တလိပ္ေလာက္ လိုခ်င္လို ့ပါ။
ရမယ္။ရမယ္။ မင္းကိုေဆးလိပ္ေသာက္ခြင့္ေပးဖို ့သူတုိ ့ကုိေျပာလိုက္မယ္။
(ေအး။ သံေခ်ာင္း။ မင္းရဲ ့ေကာက္က်စ္မွဳမွာ ငါတို ့ပထမအၾကိမ္မိခဲ့ျပီ။ ေနာက္တၾကိမ္ကေတာ့ငါအလွည့္ပဲ။ အဲဒီအခါမင္းခုလိုပဲေနႏိုင္ပါေစ။)
သိန္းထြန္းနဲ ့ေဒါက္တာႏိုင္ေအာင္ကဒီလို။
ေဒါက္တာႏိုင္ေအာင္ကသိန္းထြန္းကို ေကာင္းေကာင္းသိလို ့သိန္းထြန္းစပိုင္ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေျပာတယ္။အဲဒီအခ်ိန္ သိန္းထြန္းက တကယ္ျဖစ္ေနတဲ့ အေျခအေနေတြကို ရွင္းျပတယ္။ သူ ့ကုိယ္သူလည္း အေ၀းေရာက္အစိုးရ ၀န္ၾကီး ေဒါက္တာေသာင္းထြန္းနဲ ့ ၀မ္းကြဲညီအကိုေတာ္စပ္တယ္လို မိတ္ဆက္ ပါတယ္။
ေဒါက္တာႏိုင္ေအာင္ေဒါသေပါက္ကြဲသြားတယ္။ ၀န္ၾကီးရဲ ့နာမည္အလြဲသံုးစား မလုပ္နဲ ့လို ့ ဆိုတယ္။ အဲဒီမွာ ႏိုင္ေအာင္က သိန္းထြန္းကိုထိုးတယ္။ ၾကာပြတ္ နဲ ့အရိုက္ခံရတယ္။ နံပါတ္တုတ္နဲ ့အရိုက္ခံ ရ တယ္။ သိန္းထြန္းကိုျပစ္ဒဏ္ေပးဖို ့လိမ္တဲ့ပါးစပ္ကို လ်ွပ္စစ္ေရွာ့ရိုက္ဖို ့ေဒါက္ တာႏိုင္ေအာင္က အမိန္ ့ေပးတယ္။
ကဲ ညီညီကိုေခၚခဲ့ ။
ညီညီငါမင္းေျပာမယ့္စကားေတြၾကားခ်င္တယ္။
အလႅာကယ္ပါ။ အခုေျပာမယ့္စကားေတြ က က်ေနာ္ေရွ ့ေရးကို ဆံုးျဖတ္ မွာ က်ေနာ္ သိေနတယ္။
(88)
It also may bring further accusation because they surely will cont the fled as an indirect confession.Everybody agree on that point and agree to live till the ship sinks.
အာဆိုက္ကေတာ္ေတာ္အေျခအေနဆိုးေနျပီ။ သူ ့အနာက ေလာက္ေတြတြယ္ေနတာ က်ေနာ္တို ျမင္ေနရ တယ္။ သူက ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ေဘးမွာထိုင္တယ္။ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္က ၀ါးစတစ ယူျပီးသူ ့အနာ က ေလာက္ေတြကို ဖယ္ေပးေနတယ္။ ဒီမွာရွိတဲ့သူအားလံုး ဒဏ္ရာကိုယ္စီနဲ ့။ က်ေနာ္က ဗိုက္မွာ ေလာင္ ထားတဲ့ဒဏ္ရာ။ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ကဘယ္ဖက္ဒူးေခါင္း။ ေက်ာ္ေ၀ကလက္တဖက္ပဲရွိေတာ့တယ္။ေအာင္ျဖိဳး မွာလဲ လက္တဖက္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ တခါတခါ ၀န္ထမ္းေတြလာျပီး ညီညီေက်ာ္ေခါင္းကို ထပ္ခါ ထပ္ခါရိုက္ႏွက္တယ္။
ေဇာ္ေဇာ္မင္းကေမးတယ္။ ဘယ္မွာလည္း ဆက္သြယ္ေရးစက္ေတြ။တခါတေလ နီးစပ္ရာလူကိုရိုက္သြား တတ္ေသးတယ္။ ေသနတ္ေတြ ဘယ္္မွာလညး္။ အဆိပ္ေတြ ဘယ္မွာလည္း။
ဒီတခါေတာ့အာဆိုက္နာလြန္းလို ့ေအာ္တယ္။သံေခ်ာင္းကသူ ့ကို ေတာ္ေတာ္ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါးရိုက္တယ္။ ေခ်ာင္း ဆိုး ျပီး ခြ်ဲေတြ၊သလိပ္ေတြႏွာေခါင္းကထြက္လာတယ္။ လက္နဲ ့ဖယ္ထုတ္ျပီးရွင္းေတာ့လက္မွာ ခြ်ဲသ လိပ္ေတြ ကပ္ပါ လာ တယ္။ ၀ါးေခ်ာင္းေလးနဲ ့လက္က ခြ်ဲေတြ ရွင္းဖို ့လုပ္ေတာ ့
မေအလိုး။ ျပန္စားပစ္စမ္း။မ်ိဳခ်ပစ္။ မျငင္းဆန္ရဲ ပါဘူး။ မ်ိဳခ်ဆိုေတာ့ ျပန္မ်ိဳခ်လိုက္ရတာပဲ။
91
ဒီေကာင္ေတြ ့ေသြးဆာေနတုန္းပဲ။ ဒီအျဖစ္အပ်က္ျပီးရင္ ဘယ္လို ရက္စက္မွဳမ်ိဳးလာဦးမလဲက်ေနာ္ မသိဘူး။က်ေနာ္အေကာင္းျမင္သမားတေယာက္မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ၾကြက္အနံ ့ရတယ္။ တခုခု မၾကာခင္ျဖစ္ေတာ့မယ္။
ဒါစိတ္ေရာဂါ။ ဒီေကာင္ေတြသူတို ့ရဲ ့ မေကာင္းဆိုး၀ါးစိတ္ကို သူတို ့မထိန္းသိမ္းႏို င္ဘူး။ ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္ေထာက္လွမ္းေရး ေနာက္လိုက္ေတြက ဒီလိုရက္စက္တဲ့လုပ္ရပ္ေတြကို ပူေဇာ္ပသၾကေနတယ္။ ဒီလုိလုပ္တဲ့သူေတြရဲ ့လုပ္ေဆာင္ခ်က္ကိုအားက်ေနၾကတယ္။ သူကို ကိုးကြယ္ေနၾကတယ္။ ငယ္တဲ့သူေတြ က ၾကီးတဲ့သူေတြကိုအတုခိုးၾကတယ္။ သံေခ်ာင္းနဲ ့မ်ိဳး၀င္းက အလြန္အကြ်ံျဖစ္လာေတာ့ ၀န္ထမ္းေတြ အေစာင့္ေတြလညး္အလြန္အကြ်ံျဖစ္လာၾကတယ္။ ဒါကူးစက္ေရာဂါပဲ။
ေဒါက္တာေအာင္ႏိုင္ကဒီကိစၥမွာပရိသတ္ပါ။ သူ ့မိတ္ေဆြ ေအာင္ႏိုင္ဦးကဖမ္းခံထားရတဲ့ ေက်ာ္ႏိုင္ဦးကိုလာေတြ ့ေတာ့ ငါမင္းကို ဒီမွာ စစ္တပ္အရာရွိအျဖစ္ေတြ ့ရတာေတာ္ေတာ္အံ့ၾသတယ္လို ့ေျပာ တယ္။ ေက်ာ္ႏိုင္ ဦး ကငါလည္းမင္းပါးစပ္ကဒီစကားမ်ိဳးထြက္လာတာေတာ္ေတာ္ အံ့ၾသတယ္။ ငါအိမ္ မွာလေပါင္း မ်ားစြာပုန္းသြားျပီး မင္းပါးစပ္က ခုလိုစကားမ်ိဳးထြက္လာတာ ငါ လည္းေတာ္ေတာ္အံ့ၾသ တယ္။ ေအာင္ႏိုင္ဦး ျပန္ထြက္သြားတယ္။ သူဘာကိုဆို လိုသ လဲ က်ေနာ္သိပ္ မေသခ်ာပါဘူး။ ဒါေပ မယ့္ ေအဘီ အက္ဒီအက္ဖ္ အဖြဲ ့၀င္ ေတြၾကား ထဲမွာ ေအာင္ႏိုင္ဦးက ေက်ာ္ႏို္င္ဦးကို အစိုးရသူလွ်ိဳအျဖစ္ လက္ခံတယ္ လို ့သေဘာေပါက္သြားၾကပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ ဒီပြဲမွာ ေဒါက္တာႏိုင္ေအာင္က ၾကားေန။ ေနာက္ေတာ့ သူလညး္ သံေခ်ာင္း၊ မ်ိဳး၀င္းတို ့ကို အတု ခိုးပါေတာ့ တယ္။
94
ေအာင္ဖိုး။မင္းအရူးပဲ။ မင္းတိတ္တိတ္ေနရင္ ဒီလိုျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး။ ခ်ိဳၾကီး ငါ အာဆိုက္လို အျဖစ္မခံႏိုင္ ဘူး။ ဒီ ေကာင္ေတြေသြးဆာေနတာ။ က်ေနာ္ မဟုတ္ပဲတျခားတေယာက္ဆို ျပတ္သြားျပီ။
သူတို ့က်ေနာ့္ ကို သတ္မွာေသခ်ာတယ္။ ဒါေၾကာင္ ့ဒါကိုက်ေနာ္လုပ္တာ။ ေနာက္ထပ္ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ေယာက္ ကိုယ္ လက္အဂၤါမဆံုးရွံဳးေစခ်င္ဘူး။ က်ေနာ္ကကံဆိုးတဲ့သူ။ ကံေကာင္းတဲ့သူေတြကို က်ေနာ္ကယ္ခ်င္တယ္။ I was an unlucky person and I want to save lucky ones not to be unlucky.
ညီညီေက်ာ္အလွည့္။ ဘယ္မွာလည္း ဆက္သြယ္ေရးစက္နဲ ့ေသနတ္ေတြ။
အခုငါမေျပာႏိုင္ဘူး။
ေခြးသား။ဘယ္မွာလည္း။ညီ္ညီၤေက်ာ္ေအာ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ႏိုးပဲ။
ငါအခုေျပာေတာ့မင္းတို ့ က ငါ့ကိုဘာအခြင့္အေရးေပးမွာမို ့လည္း ။ အခုငါေျပာရင္ မင္းတို ့ငါ့ကို အခုပဲ သတ္မွာ။ ဒါေၾကာင့္ ဗီစီအက္စ္လာမွ ငါေျဖမယ္။
နာတယ္ကြ။ ေအးရိုက္ထား။မင္းတို ့လုပ္တာေတြကို ဗီစီအက္စ္အတြင္းေရးမွဴးကိုသတင္းပို ့မယ္း။ မင္းတို ့ငါ ကိုေသ နတ္ဘယ္မွာလည္းေမးေနတာမဟုတ္ဘူး။သတ္ေနတာ။
ညီညီေက်ာ္ဒီလိုေျပာေတာ့ သန္းေဇာ္နဲ ့ေဇာ္ေဇာ္မင္း သူ ့ကိုရိုက္ႏွက္တာရပ္သြားတယ္။ ဒါက ဘာနဲ ့တူမ လည္းဆိုေတာ့ အေရးပါတဲ ့သက္ေသကို မားဖီးယားက ရဲ စခန္းမွာ သုတ္သင္သလိုျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။ မ်ိဳး၀င္းရဲ ့ေဒါသကိုေတာ့ သူတို ့ေၾကာက္ရတယ္။
ေအး။ေကာင္းျပီ။မင္းဒဏ္ရာေတြကိုကုဖို ့လုပ္။
96
ထမင္းစားေတာ့ က်ေနာ္တို ့ေလးေယာက္တစုပါ။ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ဟို၀ိုင္း၀င္ဒီ၀ိုင္း၀င္နဲ ့ေနာက္ဆံုး က်ေနာ္တို ့နဲ ့ ထိုင္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို ့အဖြဲ ့က ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္၊၀ဏေဇာ္၊က်ေနာ္။ တ၀ိုင္းမွာ သံုးေယာက္ပဲရိွတာ က်ေနာ္တို ့အစုတစုထဲပါ။
ထမင္းစစားေတာ့ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ ကေခါင္းငံု ့ျပီးစားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ပါတယ္။
သူက်ေနာ့္ကို
ေဟးညီညီ။ ခ်ိဳၾကီးနဲ ့ငါကေတာ့မၾကာ ခင္အသတ္ခံရေတာ့မယ္။
ဟာဗ်ာ။ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ခ်ိ္ဳၾကီးေတာ့ထားေတာ့။ ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ား က ျမိဳ ့က ေက်ာင္းသားေတြၾကားမွာ လူသိမ်ားတဲ့ေက်ာင္း သားေခါင္းေဆာင္ တေယာက္ ပဲ။ မသတ္ေလာက္ပါဘူး။
ေက်းဇူးျပဳျပီးေတာ့ ငါ့စိတ္သက္သာရာရေအာင္ မေျပာပါနဲ ့ကြာ။အေျခအေန ကိုငါသိတယ္။ ငါ့မွာအခ်ိန္နည္း နည္း ပဲရွိေတာ့တယ္။ နားေထာင္။ မင္းဘာမွျပန္ မေျပာနဲ ့။ သူတို ့စ ကားအရ မင္းကိုေတာ့သတ္မွာမဟုတ္ ဘူး။ မင္းဒီရာဇ၀တ္မွဳ ကိုေဖာ္ထုတ္ေပးပါ။ I also want our name to be dignified back.
လုပ္မယ္လို ငါ့ကိုကတိေပးပါကြာ။
ခင္ဗ်ားဟာမႏၱေလးမွာအသိုင္းအ၀ိုင္းမရွိတဲ့ တေကာင္ၾကြက္ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။
You are not the lone wolf from Mandalay.
သူတို ့ခင္ဗ်ားကိုဒီလိုပံုစံနဲ ့ေသးသိမ္ေအာင္လုပ္လို ့မရပါဘူး။ ဒါေပမယ့္က်ေနာ္ ဒီေကာင္ေတြကိုလက္ စားေခ်မယ္လို ့က်ေနာ္ကတိေပးပါတယ္။
But I promise to revenge them and save your names back.
ငါရဲေဘာ္ေလးေတြကိုလည္းမင္းတာ၀န္ယူေစခ်င္တယ္။
စိတ္ခ်ပါ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္။ စိတ္ခ်ပါ။
သူၾကည့္ရတာစကားေျပာတာနဲ ့ေတာင္ေမာေနတယ္။ ငါဘာလုပ္ႏုိင္လဲ။ ငါဘာလုပ္သင့္သလဲ။
၀ဏေဇာ္ က်ေနာ္တို ့စကားေတြကို ဆိတ္ဆိတ္ပဲနားေထာင္ေနတယ္။
ေနာက္ဆံုး ကုိထြန္းေအာင္ေက်ာ္က က်ေနာ္သူ ့ကို အၾကံေပးခဲ့တာေတြကို နားမေထာင္ခဲ့မိတာေတာင္းပန္ တယ္။
ညီညီ ေနာက္တခုက ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ကုိ တနည္းနည္းနဲ ့Nyi Nyi, next thing is try your best to dismantle ABSDF by any means.သူတို ့ဟာ အစိုးရစစ္တပ္ထက္ပိုဆိုးလာလိမ့္မယ္။ က်ေနာ္ဒါမ်ိဳးဘယ္လိုလုပ္ႏိုင္မွာလည္း။If there is a revolt, you can.
THE STORY
ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္၊ခ်ိဳၾကီး၊ေက်ာ္ေ၀နဲ ့ေဇာ္ထြန္းဟာေဖေဖာ္၀ါလရဲ ့ေလေအးေအာက္မွာ ခိုက္ခိုက္ တုန္ေန ပါတယ္။ ဒီေဒသ အပူခ်ိန္က သုညေအာက္အထိညအခ်ိန္ ဆိုေအးတယ္။ ဒီေလးေယာက္မွာ ဘာအေႏြးထည္မွ၀တ္ မထားဘူး။ တကယ္တမ္းေျပာရရင္ ဒီေလးေယာက္ သင့္တင့္ေလ်ာက္ ပတ္တဲ ့ တဲ့အ၀တ္အစားတေယာက္မွ မရွိဘူး။ တေယာက္မွ ရွဴးတို ့ဘြတ္ဖိနပ္တို ့စီးမထားဘူး။ သူ တုိ ့ညွပ္ဖိနပ္ အစုတ္ေတြနဲ ့ပဲ။ သံေခ်ာင္း၊မ်ိဳး၀င္းနဲ ့အဖြဲ ့ကေတာ့ လိုအပ္ တာအျပည့္အစံု။လိုတာထက္ေတာင္ပိုေနတယ္။ ၀ါးရင္း တုတ္ေတြ၊ ေသနတ္ေတြ၊ဓားေျမွာင္ေတြ နဲ ့..
They have solid bamboo sticks, hand guns, autos, daggers and everything.
ကဲ။ မင္းကအၾကီးဆံုး။ဆိုေတာ့ မင္းတာ၀န္ယူရမယ္။ဘယ္မွာ လည္းကြအဆိပ္ေတြ။ ဆက္သြယ္ေရးစက္ေတြ။ လက္နက္ေတြ။ အဲဒီ အခ်ိ္န္ အုန္းခိုင္ကို လက္ႏွစ္ဖက္ၾကိဳးခ်ဥ္ျပီး ေခၚလာ တယ္။ ေသနတ္ေျပာင္းနဲ ့ေတ့ထား တယ္။ အုန္းခိုင္ ကဇေ၀ါဇ၀ါ အေျခအေနကို နားမလည္ႏိုင္ဘူး။
မ်ိဳး၀င္း။ ။ကဲ အခုအုန္းခိုင္ဒီမွာ။ ဘယ္မွာလည္း စက္ေတြ။ေဟ့ခ်ိဳၾကီး။ငါေမးေနတယ္။
အုန္းခိုင္။ ။ဘာလဲ။vcsက်ေနာ္ဘာမွမသိပါဘူး။ ခ်ိဳၾကီး ။မင္းျပသနာမင္းရွင္းပါ။ ငါဒီကိစၥနဲ ့ဘာမွ မဆိုင္ဘူး။ ျပသနာထဲငါ့ကိုဆြဲမထည့္ပါနဲ ့။
ခ်ိဳၾကီး။ ။ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္။ခင္ဗ်ားက ေခါင္းေဆာင္ပါ။ ခင္ဗ်ားျပသနာကိုယ္ဘာသာရွင္းပါ။
ငါတို ့နာ လွျပီ။ ဒီေလာက္ဆိုေတာ္ပါေတာ့။လံုေလာက္ပါျပီ။ နာလြန္းလို ့ငါတို ့ဒါေတြေလွ်ာက္ေျပာတာ တျခားလူငယ္ေတြဒုကၡေရာက္ကုန္ျပီ။ငါ့စကားေၾကာင့္ဘယ္သူ ့ကုိမွဒုကၡမေရာက္ေစခ်င္ဘူး။တကယ္လို ့ဒီဒုစရိုက္မွဳကိုမင္းတို ့တသက္လံုးဖုန္းထားလို ့ ရမယ္ထင္ရင္ငါ တို ့ကိုသတ္လိုက္။
ခ်ိဳၾကီးရဲ ့စကားဆံုးတာနဲ ့ မ်ိဳး၀င္းနဲ ့သံေခ်ာင္းေဒါသ အမ်က္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းထြက္ျပီး ဖမ္းဆီးခံထားရ တဲ့သူေတြ ကို ၀ါးတုတ္နဲ ့ရိုက္ႏွက္ပါေတာ့တယ္။
ေနဦး။ေနၾကဦး။ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္။ မင္းညီေျပာတာက မင္းကေခါင္းေဆာင္။ အဲဒီေတာ့ ငါတို ့ၾကားခ်င္ တာ ေလး ေတြ မင္းငါတုိ ့ကိုေျပာစမ္း။
ေသဖို ့အသင့္ျပင္ဆင္ျပီးသြားတဲ့ပံု ။တည္ျငိမ္တဲ့အမူအယာ။တည္ျငိမ္တဲ့ေလသံနဲ ့ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ စကားစေျပာ ပါတယ္။
မ်ိဳး၀င္း။ ေသခ်ာတာက မင္းတို ့ငါတို ့ကိုသတ္ခ်င္ေနတာပဲ။ သတ္လိုက္ပါ။ ဒါေပမယ့္ က်န္တဲ့သူေတြ ကိုေတာ့ျပန္လႊတ္လိုက္ပါ။ ေတာ္လွန္ေရးကိုဆက္လက္သယ္ေဆာင္သြားပါ။ ေတာ္လွန္ေရးကို ေသးသိမ္ေအာင္မလုပ္ပါနဲ ့။
ခ်ိဳၾကီး
ဒီေကာင္ေတြကိုခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေျပာမေနနဲ ့။ ဘယ္သူမွႏွစ္ခါမေသဘူးကြ။ေအး။သံေခ်ာင္း။မ်ိဳး၀င္း မင္းတို ့ ၂ ေယာက္လည္းေနာက္ဆံုးတေယာက္ကို တေယာက္သတ္ၾကဦးမွာပဲ။ေခြးမသားေတြ။
မလုပ္နဲ ့။မလုပ္နဲ ့ဦး မ်ိဳး၀င္း။ သူ ့ကိုအခုမသတ္နဲ ့ဦး။ငါတို ့ေန ့ေရာက္တဲ့အထိေစာင့္ဦး။
ဒီလိုဆို ငါတေယာက္ေတာ့သတ္မယ္။ ေဇာ္ထြန္းကို တြင္း၀ကိုတရြတ္တိုက္ဆြဲလာျပီး ေခါင္းျဖတ္တဲ့ပံုစံမွာ ထားလိုက္ပါတယ္။
မေအလိုးေတြ။မင္းတို ့ငါတုိ ့အားလံုးသူလိွ်ဳေတြမဟုတ္ဘူးဆိုတာ သိတယ္။ ငါတို ့ဟာေတာ္လွန္ေရးသမား စစ္စစ္ေတြကြ။ မင္းတို ့ေတြ…….
ေက်ာ္ေ၀စကားကိုမဆက္ႏိုင္ပါဘူး။ မ်ိဳး၀င္းေရွ ့ကုိတခ်က္တိုးလာျပီး ေက်ာ္ေ၀ေခါင္းကိုျဖတ္ခ်လိုက္ပါတယ္၊
ေခါင္းကျပတ္ျပီး တလိမ့္တလိမ့္။ ႏြားတေကာင္ကို သားသတ္သလိုပါပဲ။ က်န္ခဲ့တဲ့ခႏၵာကိုယ္က ေျမေပၚလဲ က်ျပီး ေသြးေတြက လည္ေခ်ာင္းကပန္းထြက္လာတယ္။ နဂိုကမ်က္လံုးျပဴးတဲ့ ေက်ာ္ေ၀ မ်က္လံုးေတြ။ ခုပိုျပဴးလာပံုရျပီး မ်ိဳး၀င္း နဲ ့သံေခ်ာင္းကို စိုက္ၾကည့္ေနသလို။
ေဇာ္ထြန္းကို သူတို ့လံုး၀ေမ့သြားၾကပါတယ္။ ေဇာ္ထြန္းက တြင္း၀ကေန ေနာက္ဆုတ္ေနာက္ဆုတ္ နဲ ့သူ ့ေနရာကိုျပန္ေရႊ ့တယ္။ ပထမဆံုးစလွဳပ္ရွားသူေတြကေတာ့ ေက်ာင္းသားေထာက္လွမ္းေရးေတြပါ။
သူတို ့အသက္မရွိေတာ့တဲ့ ခႏၵာကိုယ္ၾကီးကို ေျခေထာက္ကေနဆြဲ တြင္းထဲပစ္ခ်လိုက္ၾကတယ္။ မ်ိဳး၀င္းက ခုမွအသက္ျပန္၀င္လာျပီး ေခါင္းျပတ္ကို ေဘာလံုးလိုကန္ျပီးတြင္းထဲ ကန္ခ်တယ္။
လူတိုင္းတိတ္ဆိတ္။ သံေခ်ာင္းကတိတ္ဆိတ္မွဳကိုေမးခြန္းေမးျပီးစျဖိဳခြဲလိုက္တယ္။
ကဲ။ခ်ိဳၾကီး။မင္းအခုဘာေျပာခ်င္ေသးလဲ။
အဲဒီေမးခြန္းကိုမင္းငါ့လို ကံၾကမၼာၾကံဳလာရင္ေျပာဖို ့ မ်ိဳး၀င္းအတြက္သိမ္းထားလိုက္။
သံေခ်ာင္းကဘာမွ မေျပာႏိုင္ခင္မွာပဲ မ်ိဳး၀င္းကသူ ့ေဒါသေတြကို ထုတ္ျပပါေတာ့တယ္။
မင္းလက္ေရွ ့ထုတ္လိုက္စမ္း။
မင္းလက္ေရွ ့ထုတ္လိုက္စမ္း။
ခ်ိဳၾကီးကဒီအမိန္ ့ကိုဂရုမစိုက္ဘူး။ အေစာင့္ေတြရိုက္ႏွက္ထားတာ လည္း မြေနျပီ။
ငါအမိန္ ့ေပးေနတယ္။ ခု မင္းလက္ေရွ ့ဆန္ ့လိုက္စမ္း။
ခ်ိဳၾကီး သူ ့ဘယ္ဖက္လက္ေရွ ့ဆန္ ့ထုတ္လိုက္ေတာ ့ မ်ိဳ း၀င္းက သူ ့ဓားနဲ ့ လက္ေကာက္၀တ္က ခုတ္ျဖတ္ လိုက္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ လက္ျပတ္ကို ဓားဦးနဲ ့ထုိးျပီး ေျမွာက္လိုက္တယ္။
ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ ကိုက္ထားစမ္း။ အဲဒီေသြးေတြမ်ိဳခ်။ ေအး။ ငါလိုး။ ေထြးမထုတ္ နဲ ့။ ေထြးထုတ္ပစ္တာနဲ ့ မင္းဇက္အျပတ္ပဲ။ ကဲ။အကုန္ ေထာင္ထဲျပန္ပို ့လိုက္။ ခ်ိဳၾကီးကိုေဆးခန္းပို ့လိုက္။
ငါသူ ့ကို ေသြး လြန္ျပီးမေသေစခ်င္ေသးဘူး။ အကုန္လံုးကိုေခါင္းျဖတ္သတ္ပစ္ဖို ့ဆႏၵရွိတယ္။
သြားၾက။
စာေရးသူက စာအုပ္ထုတ္ေ၀ခ်င္ပါတယ္တဲ့။သူကသူ ့စာအုပ္ထဲက ဟိုတျဖတ္ဒီတျဖတ္ ျဖတ္ျပီး တင္ျပထားတာပါ။ မူရင္းကအဂၤလိပ္လုိပဲေရးထားပါတယ္။ စာေရးသူကို ဗမာလို ေရးေပးပါလို ့ေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္စာေထာ့က်ိဳးနဲ ့ ဒီစာေတြကို ဘာသာျပန္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးၾကီးထဲမွာ အဂၤလိပ္စာေကာင္းသူမ်ား ဒုနဲ ့ေဒးပါ။ ဒီမွတ္တမ္းကိုဖတ္လို ့ရေအာင္ျပန္ေပးပါလို ့ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဒီစာအုပ္ကိုလည္း သက္ဆိုင္သူမ်ားထုတ္ေ၀ဖို ့ၾကိဳးစားၾကပါခင္ဗ်ား။
အက်ဥ္းေထာင္ထဲကႏွိပ္စက္ညွင္းပန္းမွဳေတြအေၾကာင္း စာအုပ္ေတြ ပလူပ်ံေအာင္ထြက္ေနခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္တို ့အက်ဥ္းေထာင္ထဲႏွိပ္စက္ညွင္းပန္းခံ ရတာေတြဟာစာအုပ္တအုပ္အျဖစ္နဲ ့ထြက္လာသင့္တယ္လို ့ယူဆပါတယ္ ။
သူတို ့ဟာႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြျဖစ္တာမို ့ ေအေအပီပီဘီက တာ၀န္ခံျပီးထုတ္ေ၀ေပးႏိုင္ ရင္ေကာင္းမွာပါ။
ဒါမွမဟုတ္ရင္လည္း ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္က လက္ရွိတာ၀န္ယူေနတဲ့သူေတြက ဒီျဖစ္ရပ္ေတြကို မွတ္တမ္း စာအုပ္တအုပ္ထုတ္ေ၀ႏုိင္ရင္ေကာင္းမွာပါ။
ျမန္မာျပည္ဒီမုိကေရစီေရးအတြက္ ဒီေလာက္ပက္ပက္စက္စက္ စေတးခံခဲ့ရသူေတြအတြက္ က်ေနာ္တို ့တတ္ႏိုင္သေလာက္တခုခုေတာ့ လုပ္သင့္ၾကပါတယ္။
ေအာက္ကစာက ဒီစာအုပ္ကိုေရးတဲ့သူရဲ ့စကားပါ။
Dear other bloggers, editors and publishers,
I hope some of you could remember the following true story occurred during 1990/1995 at the ABSDF, upper Burma student rebel camp, in the Burma’s Kachin State, near the China border. There were some 40 anti-government activists, unjustly tortured and sadly killed by fellow activists. I was one of them and this could be called as the memoirs of a student revolutionary.
Please kindly read to taste some selected pages of my chronicle and if you wish to publish this teaser, please feel free to do so.
I would like to discuss the future publisher who would be interested to publish the full book. I wrote it into a story form rather than as a plain diary to attract the reader’s attention and for easier and pleasurable reading.
As some of you may be experienced authors and may be the experts in Burma politics, I hope any one of you would be interested to edit the whole book and find a publisher for me. We could discuss about the terms and conditions if you are interested.
Thanking You,
Yours Sincerely,
SMAR Nyi Nyi
The Forgotten Justice under the shadow of the curse
By SMAR
(02)
There is nobody in the left of us, from there; the whole camp can be seen. There is a cassette tape recorder recording from the very beginning.
Aung Naing sits there first and starts the conversation with the reporter.
First, Yin Dee takes some group photos of us. Then introduce one after another with Yin Dee.
After that, her first question is “were you tortured during the interrogation?”
I answered, “Now, we are in good shape.”
“No, I just mean, were you tortured during the interrogation?”
“Student army provides us proper medical attention.”
“Were you tortured?” She raises her voice.
“If injury is bad, they provide us intensive care.”
She is staring at me and I wink to the cassette tape recorder and look her back with appeal.
(Please don’t corner me, know by yourself)
But, unexpectedly, Aung Naing saves the situation. “Yes, we beat them, whipped, kicked and everything. When it was needed, we apply electric shock and everything. They are very stubborn and cunning. If we did not do like that they would never speak.”
Yin Dee seems to know the situation very well and her interest on the matter is running.
M 2
Well, stand in the snow outside; don’t move we are just the spectators of the Myo Win’s horsing around show.
Soon after that Than Zaw rings to Myo Win. Myo Win has to go to the telephone table and listen to it.
What? Not disappeared, healed.
Well, you have to perform alluding to the order whether it is disappeared or healed, get it good.
We are puzzled with the words. But we slightly know that KIA informed student army to bring back Sow Win Than because he is cured, But Ta Yote Kyi, answerer of the KIA’s call, acknowledged heal as flee. So he informed it to Than Zaw. Than Zaw brought it to Myo Win.
We are familiar with death for long times. In the beginning, all of us have been facing death as a closed neighbor and we have luckily escaped it.
So, we are like undertakers, thinking of death as daily occupation. Undertaker thinks of the death as work and we think of the death of other as we survived. We take death from the other end. When you think of the survival at that time breeze, music, love, beauty and everything cannot come into your mind. Even kind, sympathy and considerate are the poisons for all of us. But, you have to note here is, there is different between survival and fighting back together.
(4)
No reply from him.
Ten minutes after, everybody in the house can hear the foot steps outside the house. Incident follows the sound two armed soldiers come into the house from the front door and at the same time. La Sai and Kyaw Htin Oo from the back door.
La Sai and Kyaw Htin Oo approach Khin Mg Soe from the left and right at the presence of all of us. Kyaw Htin Oo push pointed Khin Mg Soe’s back of the head with recently hire gun. At the mean time, La Sai hand cuffs him in the back. It is as easy as a bird-catch to the personal staff officer of the chairman in the chairman’s house at the presence of chairman.
Khin Mg Soe is beaten badly and driven out of the house.
“Explain it to me”, I demand.
Htun Aung Kyaw replies, “I green lighted it”.
No, you are lying. You mean that you also green lighted them to swindle a hand-gun from a chairman.
Cho Gyi butts in between us.
Hey, chairman, this time, you are not insulted, but you are fucked.
Now, now, I order all of you to have proper courtesy while you are speaking with chairman. Oh, I reach here today and I have to obey the order from my chairman friend. Well, I have a formal argument with you.
Explain me about the situation that is no guard in your house. Next thing is more special. I want to bring back the case of Khin Mg Soe. No. No, please don’t tell me that you green lighted. You know nothing till it occurred. If you knew everything before hand, it was no need for them.
(10)
After a moment, Nyi Nyi Kyaw askes Theik Htun Oo to arrange tea for all of us.
As Theik Htun Oo leaves, Nyi Nyi Kyaw says, I have tried several times chairman about this detaining business but he reasoning has never paid proper attention. He even forced me not to continue at the last time.
Now, it is up to you to reason your friend. I don’t want it to be overheard by others. That’s why I sent Theik Htun Oo out.
At the mean time, we are informed that Khin Mg Soe had expired during the interrogation. It is told that Khin Mg Soe was very stubborn and chooses to die instead of confessing.
We all agree on a thing that Khin Mg Soe was accused but not confessed yet. Therefore his body is still eligible to have a burial procedure according to ABSDF rules and regulations and Islamic rule.
Htun Aung Kyaw replies that it is already finished.
What? It would be putting in a pit and fill back the soil.
Isn’t that enough?
Good enough for dogs and cats.
I go out of the house desperately.
Am I wrong of coming here?
Aung Min followed me and whispering me about the same old thing, “Nyi Nyi, do something in time, we cannot reason…”
(200)
He accepts my reasoning and he cannot make trouble for us. I am not sure he is angry or fed up with the situation.
Then he starts another way.
Hey Aung Min, why are you smiling?
No, sir, not at all.
Anger of Hla Myo Aung does not burst out but his blood monger and unkind mind burst out.
Then, you look for the gun. Do you want to grab the?
No, Sir. I dare not. And it is impossible since I am in the stock.
Oh, I see if you are not in the stock you will do.
No, Sir, I don’t mean it.
He beats him with a cane stick for several times.
You do mean it. You do mean it.
Now, wait, I will come back.
He leaves us in the lock up and goes to his barrack. Hey, Aung Min, don’t explain, don’t reason, ask him to forgive and apologize to him. That’s all you have to do. Yes, brother.
He comes back with a self made Nun Chut Ku, kung fu folding stick, land horsing around in front of us walking to and fro. He also gives speech, insipid speech. He tells us to be honest, to be simple, and to be sincere. Not to think ingratitude things to student army.
While he is speaking, he beats Aung Min with that folding stick in his back.
(109)
Currency, so they are the rich guys among the ordinary guys. San Htun and Let Thee are coming with some crook idea.
Ta Yote Kyi, can you spend some money on liquor?
What is your idea?
If you spend on liquor, I will arrange for meat. May be 75 tickles.
Se Thu buts in, 75 tickles is well enough for two bottles of vodka.
Vodka?
Yes, made in China vodka.
Well, I will go and get the meat. Arrange for the bottle.
Sure, sure.
They two go down and come back up in no time.
“Meat is fresh” Ta Yote Kyi says.
Yes, good steak.
Se Thu fries all the meat.
Well, good shot-eat.
Nyi Nyi, why don’t you eat some?
What meat is this?
You can have. It is hog deer.
Who shoot it? I have not heard the sound today.
While I am looking carefully, meat is a little queer. No, meat is normal, but blood vessel is rather big and it appears to be the wind pipe in the fried lung of beef.
I ask them again, “what meat is this?”
Hog, hog. Hogging around here for nothing.
It is from hogging Zaw Win Chit.
But it is clean; we cut the chunk from thigh.
(12)
Enough! Enough. This is revolution.
What do you mean by enough?
Do you mean that homicide is legal here?
In the name of revolution?
No, no, I don’t mean it. I will explain you everything when this thing is over.
Than Chaung promised it to me.
What? By your words, it proves that you know nothing about present circumstances.
I trust my fellow comrades.
Well, what about us?
Not the fellow comrades? Not trust worthy?
Please, don’t corner me.
I am fed up with all of you.
Htun Aung Kyaw goes back into the house. Everybody keeps quiet in one’s own day dreaming. There are not less than twenty killings in the name of revolution.
When we, Cho Gyi and I were in Mandalay, We send the ultimatum not to kill Khin Cho Oo and Nan Aung Htway Kyi. We would not work for ABSDF anymore if you continue killing each other. At that time, Myo Win sent letter of explanation to us and gave us the addresses of two ladies. Anyhow, they stop that business but now these two ladies are detained again.
U Ye Wa Da, chairman of the monk union also sent argumentation letter to them.
I have no idea that way NLD or some other group said nothing about it, not even Daw Aung San Suu Kyi.
(16)
So it is pity that there are only 350 patriot ABSDF members in whole upper Burma. Don’t put like that, I don’t mean it.
Yes, you do mean it, but you daren’t confess.
You must not speak like that. Everybody has the right to choose one’s own way. Even me, when I feel fed-up with the situation, I have the right to go back on my own will.
No, how can it be?
Why not?
Because, I say no. you’ve got it?
I even cannot speak a single word.
I am hurt deep inside my heart and I promise myself to demand official explanation after revolution.
All of us keep quiet.
We spend the day without doing something.
Nyi Nyi Kyaw and Ye Lin come to me after meal before noon. They ask me to go to KIA camp. Where?
To Daw Khin Nyo’s house, we can have tea there.
Then, let’s go.
She was once an ABSDF member and now she married to the PSO of KIA chief of staff, Captain Hkun Naw. She was in detaining list but KIA chief of staff saved her.
When we are about to go Theik Htun Oo and other fellow accompany us. That new comer is from Myo Thit, Baman and his name is Ko Htun. He was once a red Shan levy, these levies were together with BSPP and against KIA.
(112)
At that time, Myo Win comes to the prison. At FIR I don’t know it because I am blindfolded but Than Zaw removes my blindfold and open my handcuff. Then my two hands are put in front and tied again and tied to the post.
Hey, kalar, don’t play yada yada, I only remove thumb cuff because of V.C.S order.
Thank you, thank you and thank to V.C.S.
Now I am relieved from that awkward position. Thank you again. I will pay back for it sometimes.
I only know later that from that time on, my mental status is poisoned. I start to feel allergic to it with the symptom of fear and humble. For suffering that allergic I am more humble and fear cultivate inside by itself. That condition brings mild treatment from the guards and my inner self prefer mild treatment, I am humble and try to be humble for the future.
Again, I feel pain in my whole body and I feel pity for myself. That is another effect of poison. I am crying inside the heart and self pities progress in my mental function.
Will you shed tears for me?
When somebody calls me, I reply in very submissive manner and reply…
No, sir, I don’t feel like eating something
(312)
Ask permission from Dr Naing Aung, chairman of the ABSDF (H.Q) to release Bo Bo, Wa Na Zaw and Nyi Nyi Aung. But, if I.C.R.C comes in the meantime, they will release everybody.
They listened and made no argument and sign the paper.
After that, we discuss ourselves about our situation and what we shall do with it.
They are not seemed to be slackening their stands.
Another thing is C.S and V.C.S avoid us. And they speak too much about ABSDF (H.Q) and Dr Naing Aung. It seems that Dr. Naing Aung is here.
Yes, this guy tries to be big and taking the responsibilities of the killing. I doubt it that he really knows what he is doing. With his prawn brain, he is the chairman of ABSDF (H.Q.).
Mg Mg, don’t left behind NLD (LA). They are one step ahead of Naing Aung. They live together in a camp.
So I think we’d better bargain something out. If we can compromise, we can gain something. Then, with three young guys, they are a little bit soft. So, we will ask Bo Bo, Wa Na Zaw and Nyi Nyi Aung back. They are young and according to their words, they are not the officers.
While they are waiting for the tall order we will wait here. We even will accept if only one is released.
On 2nd of April, the responsibilities of student army, Aung Naingm Aung Gyi m Ne Dun, Thet Tun and Than Zaw arrange a meeting with seven guys. The Japanese reporter and parents are also invited.
(21)
I wink and learn the situation.
Two guys are beside Htun Aung Kyaw and other three are beside us.
Sit up sit up. Put your hands on the head, both of you.
Htun Aung Kyaw, comes down from the bed.
As he steps down, he is kicked in the face.
The distinct thing in the dark is the cry of Htun Aung Kyaw. Than Zaw asks to step down on Cho Gyi. He obeys the orders and several cries appear just after obeying the order.
Now, my term comes. “Nyi Nyi! Come down”.
But I cannot go down the bed straight away because I have just come from the town recently and there are so many booties left at me.
First, Than Zaw takes my Seiko 5 brand wrist watch and field jacket. Thet Lin takes my walking shoes and socks.
After that taking over, I put my both hands at the back of the head and squat as others in front of the house.
I can see Cho Gyi bleeding in the head. Myo Win comes up to us and speaks to me. “Hey Nyi Nyi, haven’t I told you that I am tiger, not a deer”.
“Yes, but I cannot understand the entire things”.
“Hey, kalar shut up. Do you want to die?” Than Zaw threatens me.
Oh, this is the first racial abuse I have received since I have reached this camp.
(26)
Than Chang and Myo Win do not take the action for these words. Htun Aung Kyaw tries to thin down our anger, ABSDF members from Moe Nhyin, Moe Kaung and Numma are spreading these words more than before.
Oh, we are thin skinned.
Something very bad will be happened soon.
Ye Lin, Nyi Nyi Kyaw and all of the guys from Mandalay agree on the matter that situation is bad except our chairman he fails to accept it.
Now our ABSDF is like a patient suffering from cancer. All of the interior organs are eaten up. And it is rotten.
Yes, many were executed. Many more fled in to town back. What about the remainders? We can classify them into three groups.
Hunters are in first group. Hunted guys are in second group and the rest are the spectators.
The other day, I had met Khin Shwe Hlaing near lecture hall. She knows me very well. When she and her friend were chased by the MIs in Mandalay, I hid them in my house and arranged their route to join ABSDF. I tried to make a discussion about the present situation and killings.
I could not believe my ears that she snorted out the reply and said, “that is none of my business.’
I asked her back, “then, what your business was?”
Well, I truly trust C.S Than Chaung.
He is sincere and he can never be wrong.”
(35)
I am thinking about the physical appearance and inner form. No, not exactly like this. I’ll try to put it in another way. Yes, hardware and software.
If you have learned something, the essence of the learned situated in your inner self is software. Certificate or acknowledgement or anything that indicate your skill is just hardware. Same method of thinking can apply to doctors, engineers and everything not excluding politicians.
So long as the software and hardware are matched each others, it is okay. When software is better than its hardware, it is not much of a trouble for that person. Only that fellow is too perfect to his occupation. But when hardware superiors to its software, it is finish. It is like money drawing a car or a donkey ruling the forest.
Almost all of the dictators in the past were socks. But their hardware was so great and big to be dictators.
Now, what do you think of our CEC members? What about every fucking body!
We are at the wrong play ground at the wrong time. If we try to score now, we would be like Escobar of Columbia.
Well, just Yada Yada and be fucked together.
ya·da ya·da
Variant(s):
or yad·da yad·da \ˈyä-də-ˈyä-də\ or yada yada yada or yadda yadda yadda \-ˈyä-də\
Function:
noun
Etymology:
alteration of earlier yatata idle chatter, probably ultimately from British dialect and argot yatter-yatter to chatter, of imitative origin
Date:
1980
: boring or empty talk —often used interjectionally especially in recounting words regarded as too dull or predictable to be worth repeating
The Yada Yada – Wikipedia, the free encyclopedia
Source
“The Yada Yada” is the 153rd episode of the American NBC sitcom Seinfeld. The 19th episode of the 8th season, it aired on April 24, 1997. George’s girlfriend is big on using the phrase “yada yada ya…
en.wikipedia.org/wiki/The_Yada_Yada
(129)
And the other end of the line is put on the beam.
Guards taunted the end and hook poked in the ear. Zaw Win Chit tip toed to reduce the pressure. The guards taunted further and hook went into the deeper inside. Zaw Win Chit cried loudly, “kill me, kill me. You are blood thirsty, kill me now”, like that kind of crying, he was punished badly and expired of injury sustained.
These guys are very bad; Yan Shin was also killed cold bloodedly. Yan Shin went to ABGF India camp and brought Than Chae from there to work in ABSDF. When they reached Phar Khant area back from India, Yan Shin and another guy from Mandalay were beheaded.
What did Than Chae say with it?
He kept on blind eyes?
Well, if he has certain responsibilities with it, he has to answer at the ICC.
Now, he is here and what did he say about the present circumstance?
I am afraid that he is a little too busy at present.
What did he do?
Tomcatting!
You mean it?
No, no. I really don’t know whether he is tomcatting or not. But he is busy in courting Khin Shwe Hlaing.
Good show, veteran and leftover story.
Anyhow, he cannot be clean by keeping. Blind eyes and guilty of encouraging Myo Win and Than Chaung.
Sure thing.
When the work is finished. We are a little busy but it is worth working.
(40)
But please don’t sing here. I don’t want to listen. I want to sleep. I don’t want to speak. Don’t let him sleep make him awake.
No, no just a moment. Even the lion sleeps likes an eagle. Sure, fishing is the naughty fame. No, fish cannot see the hook. Then, it is a trick. It is not a fair game. Why don’t you like lucky strike? I prefer non-filter. Yes, tomorrow is possible. Yes, we will escape. No, no, I don’t want to bathe. It is cold.
Oh, Zaw Zaw Min stands beside me with griming smile. He holds the empty bucket and I am wet in the sitting position.
I still do not know the situation well.
But, the sure thing is the pain. The pain is felt all over my body. It is stinging in my fore head and in the temples. I cannot focus and cannot see distinctly.
Today, I am feeling a little better. Yes, I’ve just thought, maybe, because I have already thought to the end. They came to me and labeled me to be the major Mg Mg Cho of military intelligent service Mandalay. My cousin brother Htun Aung Kyaw is the major of the same department.
What a fool they are? My name in the national registration card is Aung Than. When I attended the mission school in Mandalay, my name is was Freedy. Cho Gyi is the nick name called by relatives. Now they give a new name.
(45)
I am not exaggerating with the matter. I will give you a fine sketch on this subject. It is concerning with late Pyae Soe Naing and Khin Cho Oo.
Pyae Soe Naing was tortured during the interrogation. No, no, not tortured during the interrogation. It was beating out, torturing out the confession. His last words were “I don’t want to disgust ABSDF.”
After those words he got shock and fainted and expired straight away.
Pyae Soe Naing expired without being confessed. For that, they were not satisfied with the situation. So they brought in Khin Cho Oo and made her sit beside the body next, made her to hug the corpse and cry. They took the video record of it. It was happening in the middle if CEC members, intelligent staffs and some female staffs including Ju Ju, Taint Swe and Tin San Oo. Khin Cho Oo was forced to perform indecent act orally to the secret part of the dead body.
Have you ever heard of this kind in practice? It was really inhumane. There were still further insult and defamation. They propagate that detained agents are like dogs. They show Khin Cho Oo as an example that she did unthinkable act voluntarily with fellow spy’s dead body.
(48)
Head 1, 2, 3, 4, and blood flown down on the face. Yan Aung shows no sign of pain and stares back Myo Win in his face.
28, 29,30,31,32
Myo Win stops. He seems to be shock with the will and resistant mind of Yan Aung. He shouts, swears and kicks him and goes out of war office.
Can you explain me who is brave and who is coward. Is brave a physical reaction or mental reaction? Where does it transform from physical to mental? Where is the border line?
I have forgotten to inform you that during the interrogation, four inch nail was drive home into the anus of Pyae Sow Naing and apply 220 v electric shocks. Still sympathic toABSDF?
As for me I never resist them physically. I have never asked extra treatment. I have already enough.
I learned that Crusification will come to us tomorrow. Let’s wait and prepare for it with a good sleep. Good sleep is a good pain killer. I even started to feel good taste in the pain.
Okey, let’s see what NLD (LA) and opposition leaders do.
(50)
Two brave ladies were tied on the cross. Whipped all over body even on the face and molested verbally.
This incident is the master plan stage show. This is neither an incident nor an accident. This thing happened according to the plan, according to plan, according to an intelligent procedure. I have enough facts to draw a good explanation.
Beside these two ladies, there are three more ladies among the detainees. They are Nan Saw, Thin Thin Nyi and Tue Tue. All of the detainees know well that Thin Thin Nyi would be released soon. The guards confessed that they are not allowed to beat Thin Thin Nyi because she will be released soon. They just want to show others and take safety channel for the future with the file of Thin Thin Nyi. She will be beaten only five moderate slashes.
Early in the morning after meal, Htun Aung Kyaw and me are brought to the uphill to be crucified. Two crosses are ten feet parted each other. There are some detainee arrived there to witness how accused are dealt.
At that time, Myo Win askes all of us to discuss the matter. Nobody knows what to speak and what to discuss except Khin Mg Zaw and Moe Gyi.
Moe Gyi and Khin Mg Zaw speak one by one that we are the government spies and in order to save our lives. We have to be hone with ABSDF and the revolution.
(52)
They would slacken you a bit. If not, they will beat you to the death. These guys are manic for these words. When they hear these words they satisfied and if not, their anger turns to be madness.
But Zaw Zaw Min laughs aloud and take out four inch nails from the pocket of his jackets and….
Mg Htway, go down and take hammer. Mg Htway comes back and Zaw Zaw Min drives down nails each onto cross bar through Htun Aung Kyaw’s both palms.
Pain and cry. Cry and pain are not strangers for the detainees. These two things come to us without warning. Somebody among us who has no pain or no cry would only be a traitor such as Moe Gyi and Khin Mg Zaw. They betray us knowingly for their betterment. Myo Zaw and Win Myint would not be left out.
Even the glorious chairman Aung Naing; I will bet that he knows that everybody in this war office is not the government agents.
This Aung Naing surely will sell his mother in order for the safety for himself.
Khin Mg Zaw and Moe Gyi have spoken the words cause chaos among ignorant and uninformative students. They both confessed to be coming here in order to destroy ABSDF and pointed every detainee to be accomplice of them. That is enough. Enough for them.
(175)
During demonetization demonstration, I was able to mix up with the leaders and I informed everything to the military authorities. They have satisfied with my work and I was promoted.
What was your rank then?
I was a sergeant and promoted to be the second lieutenant.
Oh, jump promotion!
(What the hell, I am very careless, maybe, it is because of the pain, can’t help, jump promoted myself)
I have already told you that I am being satisfied. Have you ever been in a battle field?
No, not a single time. It is not my business.
Then, what did you do?
I was in the upgrading section.
What’s that? Upgrading section?
It is more politic than military. We were upgraded there, in that section.
There were several columns what are these?
Language columns: Such as, Chinese, Thai, Hindi, English, Russian, Commercial and Politics.
I was a tutor of English department.
Yes, yes, that’s why your English is good.
Where did you learn English?
A captain in our department.
Who sent you here?
Captain Myint Oo of MI 1, Mandalay.
When I was about to sent here, I was promoted as lieutenant.
Captain Myint Oo is the chief of MI 1, Mandalay.
(67)
Friend of my youngest brother at medical school two years junior to my brother. When his parents disowned him because of the pressure of the government, he was not well and stayed a day at my house. My brother even gave him some medical treatment.
Myo Win and Aung Naing go out with big smiles. When you are coming here, was there any special course?
Yes, we, 13 attendants, my role number is 6.
(I am the number six among my brothers and sister.)
Name the attendants.
Tin Mg, Tin Mg Nyunt , Tin Soe, Chit Hpo, Chit Phae, Hla Shwe, Ye Myint, Myo Lwin, Khin Mg Myint and remaining persons . For them I don’t remember the names.
Okey, okey, no need to tell all 13 names.
(These names are the names of the head of the families living in Taung Sin Kyone Mosque compound, Mandalay)
How do you send data to MI 1?
(What? I have already confessed that I am a lieutenant of that MI 1. And is there special method needed to bring my information into my office?)
Regularly, I send once a week.
There is a certain man called Nyi Me, who owns a car spare parts store near Muslim caretaker service building, is the dispatch runner.
(He is the friend of my brother)
In emergency case, what do you do?
Myo Lwin, lives at the corner of 29th. x 93 th. Streets, is for emergency.
Don’t you think of radio transmitter, telephone?
(69)
I will give you the chance.
Now, you don’t have to give gun and poison straight away.
What you need is confess and promise me to give later.
If not you will die.
Please, cs, I am not a spy.
Several hits come to me on my whole body.
Well, son of the bitch asks for more.
Myo Win brings in big pieces of tarred board.
Oh, I am the only one to care for my life. I am not such a hero to die in this place. It is hot. Yes, hotter than hot.
I cannot bear anymore.
Stop. Stop it.
I will tell everything.
Ok, you confess that you are a major.
Yes, yes.
Now, untie him.
Arrange to send him back to war office.
You have learned a lot.
If you had confessed earlier. You would not have hurt. And you even could be like Khin Mg Zaw.
I cannot hear any more. I feel pain over my whole body and I am hurt both physically and mentally.
They bring all of us back to war office.
(71)
During the interrogation, I explain them about my situation and swear that I am a genuine student and nothing concerning with army but the trouble was they have already labeled us to be majors.
I just feel sorry for all of the detainees. I really feel sorry. They believe, trust and even rely on us, especially for Htun Aung Kyaw. Now, we cannot help even ourselves. We cannot resist the torture and confessed ourselves to be our hated enemies.
Those confessions would bring further torture among the detainees and it will bring further confession till to the devastation of ABSDF.
This is the most sure thing. Later, there will be a Red Shan Army in the place of ABSDF.
I have no idea that how many students would be tortured as the consequence of my confession. These guys were coming here to be taking part in revolution, not to be tortured and beheaded.
But, now, it is too late.
Later, some medic team comes to attend my injuries. Yes, I see some of them around Htun Aung Kyaw.
Dressing my injury is so pain as before when I received that injury. I also feel pain in my heart. They cannot apply ointments on my heart.
At the mean time, I hear cry of the pain from Htun Aung Kyaw, but I cannot pay attention.
(77)
All of the guards laugh on his words but not the detainees.
Everybody in the camp can hear the loud cry of Aah Site. Later some female medical staff come and attends the wounded ankle. But not properly. They give him Gentamycin injection.
Now I am drawing a picture of the real happening to the world. That is, the so called democracy loving students are torturing fellow democracy loving students and elder democracy loving politicians and spectators are keeping blind eyes on the matter. Everybody in this game is the democracy loving revolutionists.
Here are killings in the name of precious democracy, torturing in the name of precious democracy.
Concerning with the crime, one who commit the crime, he had to commit further crime in order to hide or cover the previous one.
At that time he had to commit more crime in order to challenge the opposition to shut the mouths. I am giving you the detail mental progression of ABSDF (NB)
(83)
They want to leave some. But they scare to leave some of us. The main thing is they don’t want some of us to go back to town. They seem not to know how to finish this play. They know their selves that they have gone too far. But they cannot stop now and they dare not kill all nor leave some to be due out their crimes.
Moe Gyi and Khin Mg Zaw play major role in this place. They can make the ordinary students to believe the story, and in early days they even can cheat some detainees. For these two mother fuckers’ confessions. They can pretend their killing to be legal and can prove of making no mistake while uncovering the spy ring.
Because of them, newly appointed Chairman Aung Naing claims that,
“If we do a single mistake in detaining and killing a single man, we will climb up to the gallows with our own will, without any legal examination”.
Later it becomes to be the everyday ritual of ABSDF (NB).
I will explain you why they are reciting this ritual well, when somebody was haunted by self for his false activity of the day time concerning with a single detainee. He would get up from the bed and drink a cup of water and did not go back to sleep again. So early in the morning, he would during some two or three pegs of grog. At about 10, he was drunk and the nightmare was still haunting him.
(83) A
Today is the very remarkable day for me. Guards arrange free fighting matches between detainees. Detainees are told to fight each other properly. Some kick and hit each other badly. It is pity to see that they still can hit each other. Bad, really bad.
At my term, Hla Myo Aung is watching the match carefully. Myo Zaw brings in Cho Gyi and Win Myint calls me to come into the field. Cho Gyi was once my instructor while I was playing karate. He played three batch senior to me in Haikari karate club.
At university, we were the classmates majoring in Chemistry. In the political field we were working together and now we are being detained together.
He is sick and unwell. How can I hurt him? We are facing each other.
Cho Gyi tells me to kick and hurt him but my soul and pride do not allow me to act so.
How can it be? How can I hurt sick old friend? Especially for an old instructor who taught you basic karate and ninja moves 15 years ago.
Stop stop it is enough.
Sir, this kalar is useless.
Yes, useless kalar. Myo Zaw agrees with Win Myint and hit me in the face for not fighting properly.
This time. This hit does hurt me but I am pleased with the hit.
We go to bed early to night and we have to sing longer than before. In my dream I sing “ King Archer”, a Burmese song of Khin One.
The main theme of the song is encouraging to the unjustly failed person.
(86)
Well, CS , I want to request you something now.
He listens to me enthusiastically and says, what, what can I do for you?
May be he thinks of getting the fish in the hook.
Yes, I want to take one more charoot when I go back.
Sure, sure, I also will tell them to allow you to smoke.
(hey, Than Chaung , we were caught in the first time at your cunning behavior . But there will be no next time when my term comes. Do stay as now and don’t cry then.)
That kind of experience was happened between Thein Htun and Dr Naing Aung told to Thein Htun that he knew him very well that Thein Htun could not be a spy. At that time, Thein Htun explained him about the actual circumstances. And introduced himself that he is the cousin of the minster of government in exile. Dr Thaung Htun. At that point Naing Aung burst out with anger and not to mention and degrade the name of minister. Thein Htun was beaten by Naing Aung. He was beaten with whip, baton and beaten in everywhere. He even ordered the intelligent squad to punish Thein Htun and the lying mouth with electric shock. Now, bring my Nyi Nyi to his place. “Nyi Nyi, you are since as far as you can. I am very glad to hear your word”. Well, sincerity gives the longer life.
Allah, I only know now that my recent conversation decides my future.
(88)
It also may bring further accusation because they surely will cont the fled as an indirect confession.
Everybody agree on that point and agree to live till the ship sinks.
During the so called discussion Aaa Site is in bad shape. We can see maggots crawling in the wound of his angle. He is sitting next to Htun Aung Kyaw. Htun Aung Kyaw picks a small piece of bamboo stick and removes maggots from his wound. Everybody here is injured but we are the specials. I have burnt injury in my bowel; Htun Aung Kyaw in the back of left knee, Kyaw Wai has only one palm and only a big toe and Aung Phoe only a palm.
After some time, “I” staffs are coming in and beating Nyi Nyi Kyaw in the head again and again. Later, Zaw Zaw Min asks, where is the communication machine? At that time other “I” staffs beat to one’s nearest detainee.
Where is the gun?
Where is the poison?
At this time Aah Site cries because of the pain. He is beaten badly by Than Chaung. He coughs in the cry and discharges phlegm from the nose. Phlegm is so sticky and it stuck in his hand. So he takes a bamboo stick to clean it.
No, mother fucker. Don’t clean it. Eat it back, now, swallow it.
What can he do? He has to obey in order to avoid the punishment.
91
They are still blood thirsty. I don’t know what kind of cruel things will occur after this event. I am not an optimistic but I can smell the rat and something serious will be happening soon.
It is psycho. Now, they cannot control their evil mind all of the intelligent fellows of ABSDF worship this kind of cruel act and envy the man who performed it. They worship him as a brave determinism.
Then young guys imitate him the acts of elders.
When Than Chaung and Myo Min turn out to be extreme, every “I” staffs and guards appear to be extreme. This is contiguous.
I will give you a good example.
First, Dr Naing Aung is nothing concerning with Red Shan’s business. He is just a spectator. But his friend Aung Naing Oo does something to be worsened. Aung Naing Oo visited to Kyaw Naing Oo, a detainee, and said, “ I am surprised to meet you as an army officer here.”
Kyaw Naing Oo replied, “I am also surprised you to speak such words even you had hidden yourself in my house for months.”
For the reply, Aung Naing Oo went out but I am not sure he knows the proper meaning. But among ABSDF members they cont that Aung Naing Oo accepts Kyaw Naing Oo as a spy.
Even at that time, Dr Naing Aung stayed neutral in our game. But later he envied to Than Chaung, Myo Win and thinks to copy it.
94
Aung Phoe, what an idiot you are. If you kept silence, this would not have happened to you. Cho Gyi, can’t I be like Aah Site?
They are blood thirsty.
If it was not me, somebody would have been cut. But I am already a crippled. They surely will kill me. That’s why I made it. I don’t want another friend to be cut his limbs anymore. I was an unlucky person and I want to save lucky ones not to be unlucky.
They are coming back.
This time is the tern of Nyi Nyi Kyaw.
Where are machines and guns?
No, I won’t answer now.
You bustard, get it.
Nyi Nyi Kyaw cries but still speak back no.
What privilege will you give me if I answer now? If I answer now, you will surely kill me straight away. So I only will answer when V.C.S comes back.
No, no, it hurts me, well beat me and I will not speak to you and I will inform V.C.S about your behavior. You are not asking the gun, you are killing me.
When Nyi Nyi Kyaw speaks that word Than Zaw and Zaw Zaw Min stop beating him straight away they have learned. That would be likes some valuable witness is killed in the police station by mafia. They scare the anger and accusation of Myo Win.
Well, well, try to heal your wound now.
96
At the meal, we need to sit 4 in a group. Htun Aung Kyaw sticks here and there and at last he sits together with us. In our groups, Htun Aung Kyaw, Wana Zaw, me and it is only 3 men group.
When we start eating, Htun Aung Kyaw bows and pretend to eat the rice. He just speaks to me hey. Nyi Nyi, Cho Gyi and me would be killed soon.
Why? It is impossible. I don’t mean Cho Gyi, but you are popular among town students and they would not kill you.
Please, don’t speak the words to soften me down.
I know the situation and I only have a little time.
Now, please listen, don’t speak back.
According to their words, they won’t kill you.
Please unearth the crime. I also want our name to be dignified back.
Promise me to do it.
You are not the lone wolf from Mandalay.
They cannot defame you like this. But I promise to revenge them and save your names back. I also want you to take the responsible for my young comrades. I believe that you will do it.
Sure, sure.
He is tired even with the speaking.
What can I do? What should I do?
Wana Zaw is listening to our words silently.
At last, he apologizes me for not listening to my advice at the past. Nyi Nyi, next thing is try your best to dismantle ABSDF by any means. They will be worse than Burmese army.
How can I do such a thing?
If there is a revolt, you can.
DSC02301
THE STORY
Htun Aung Kyaw, Cho Gyi, Kyaw Wai and Zaw Htun are shivering in the drizzle and wind of February. In this region, temperature is below zero degrees centigrade at night. They four have no rain coat not heavy coat at all. Actually none of them is wearing decent clothing. None has even had the boots or shoes. They are just wearing worn out slippers.
Than Chaung, Myo Win and gang have brought the every necessary things. They even have some extras. They have solid bamboo sticks, hand guns, autos, daggers and everything.
Well, you are the elders and you must take responsibilities.
Where is the poison?
The (communication) machines?
The weapons?
At the meantime, Ohn Khaing is brought to the site with his two hands tied at the back and under the barrel of the gun tip. Two armed guards are in stance for everything.
Ohn Khaing is puzzled and does not understand the situation.
Myo Win: “Now, Ohn Khaing is here, now tell us about the machines.”
“Hey , Cho Gyi, I am asking you.”
DSC06251
Ohn Khaing: “What ? V.C.S. I know nothing. Cho Gyi, you must solve your own headache. I have nothing to do with it. Don’t put me in the trouble.”
Cho Gyi: Hey, “Htun Aung Kyaw, you are the leader, solve the problem by yourself. As for you guys, we are hurt. It is enough. We speak this and that because of the pain and for that, other young guys are in trouble. I don’t want anybody to be hurt by my words. So, kill us if you think that these crimes will be hidden forever.”
As soon as Cho Gyi finishes his words, Myo Win and ThanChaung burst their anger out and hit every detainee with bamboo sticks.
“Now, wait, wait”, says Than Chaung.
“Htun Aung Kyaw, your brother says that you are the leader. So tell us something what we want to hear”.
Htun Aung Kyaw replies in stable manner with flat tone as if he was already prepared to get killed.
“Well, sure thing is you want to kill us. Do it. But release the rest and carry on with the revolution. Don’t fuck up the revolution.”
Cho Gyi butts in into the conversation, “Hey brother guy, don’t tone down with (DSC06252) them, nobody dies twice.”
“Hey, Than Chaung, Myo Win. You two will kill each other eventually. Wait the steps.
You, son of bitches.”
“No, no, Myo Win , Don’t kill him now”.
“Wait till our day.”
“Then, I will kill one of his guys.”
Zaw Htun is dragged to the brim of the pit and his head is push down at the position to be beheaded.
You mother fuckers; you all know that all of us are not spies.
All of us are true revolutionist. You will be…..
Kyaw Wai cannot continue anymore. Myo Win advances a step and chops down the head of Kyaw Wai from the neck. Head drops and roles affront and rest on the ear. It is like butchering a cow.
Collapsed body lies on the ground and blood pumping out from the open throat.
Kyaw Wai had big eyes and now these two seem to be bigger and wide open as if these are still looking direct to Myo Win and Than Chaing.
Zaw Htun is now totally neglected and he also withdraws himself from the brim when the shock of beheading took place.
DSC06253
The first to move are the intelligent guys. Yes, they drag the dead body from the foot and drop into the pit.
Myo Win is now conscious again and kicks the head-ball into the pit desperately.
Everybody keeps quiet.
Than Chaung breaks the silent situation with the question, “Now, what do you want to say, Cho Gyi?”
“Saves that question for Myo Win when you witness the same fate.”
Before Than Chaung can mention something, Myo Win shows his anger.
“Draw out your hand.”
“Draw out your hand.”
Cho Gyi neglects the order and for that he is beaten badly by the guards.
“Draw out now!”
As Cho Gyi stretches out his left hand, Myo Win chops the wrist with his sword.
The hand drops down from the wrist and blood flowing out form both ends.
Myo Win pokes the hand with the pointed tip of sword and lift it.
DSC06254
Htun Aung Kyaw, bite it from the opening.
“Now, swallow the blood.”
“Fuck, do not spit.”
“If you spit, I will chop your neck.”
“Now, bring everybody back to prison.”
“Send Cho Gyi to the clinic.”
“I don’t want him to die because of blood lost.”
“I am desirous to chop each head down.”
“Now, Go.”
No comments:
Post a Comment